"P.S. I Will always love you" ประโยคลงท้ายในจดหมายฉบับสุดท้ายที่พระเอกส่งถึงนางเอก
P.S. I Love You เรื่องนี้เป็นหนังเก่าที่เข้าฉายในเมืองไทย ต้อนรับเทศกาลวาเลนไทน์ เมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2008 ผ่านมา 2 ปีกว่าๆ แล้ว เพิ่งเคยดู 
ที่อยากดูเรื่องนี้ก็เพราะว่า ได้อ่านนิตยสารเล่มหนึ่งมีบทสัมภาษณ์(จำไม่ได้แล้วว่าใคร) ว่าชอบหนังเรื่องนี้ ก่อนหน้านี้ก็ได้ยินคนเคยพูดถึง ก็เลยไปหามาดูบ้าง เรื่องราวในหนังก็คล้ายๆ กับเรื่อง Love Letter จดหมายรัก ที่แอน ทองประสม กับ หนุ่ม อรรถพร เล่นเมื่อปี 2004 ที่คนรักที่จากไป ส่งจดหมายไว้ให้ เพื่อให้นางเอกสามารถที่จะเข้มแข็งและดำเนินชีวิตอยู่ต่อไปได้ จำได้ว่าดูเรื่องจดหมายรักแล้ว น้ำตาท่วมจอ ร้องไห้จนตาบวม 
เรื่อง P.S.I Love You เนื้อเรื่องก็ทำนองเดียวกันกับ The Letter ในเรื่องพระเอกตายจากนางเอกไปด้วยโรคเนื้องอกในสมอง ในขณะที่นางเอกก็เสียใจมาก จนไม่เป็นอันจะทำอะไรและไม่สามารถที่จะดำเนินชีวิตอย่างเป็นปกติได้ จนวันเกิดอายุครบ 30 ปีของนางเอก ก็ได้รับเค้กอวยพรวันเกิด การ์ด และเทปอัดเสียงของพระเอก ซึ่งสร้างความแปลกใจให้กับนางเอกอย่างมาก ซึ่งพระเอกก็ให้นางเอกยอมที่จะทำตามสิ่งที่ตนบอกในจดหมาย ซึ่งสิ่งที่ให้นางเอกทำ ก็เป็นสิ่งที่จะทำให้นางเอกพร้อมที่จะเผชิญหน้าและมีชีวิตอยู่อย่างปกติ จดหมายก็ถูกส่งมาเรื่อยๆ ตลอด 1 ปี ซึ่งมีการเตรียมการและวางแผนไว้ทุกอย่าง เหมือนเป็นไกด์นำทางให้กับนางเอกในการดำเนินชีวิต และจดหมายทุกฉบับที่เขียนถึงจะลงท้ายด้วยคำว่า P.S. I Love You ปล.ผมรักคุณ ซึ่งเป็นที่มาของชื่อเรื่องหนังนั่นเอง
จริงๆ หนังไม่มีอะไรมาก ดูไปเรื่อยๆ และก็น้ำตาไหลเรื่อยๆ ด้วย ซาบซึ้งและก็เศร้า พระเอกรู้อยู่ก่อนแล้วว่าตัวเองจะต้องจากไป และก็รู้ว่านางเอกรักตัวเองมาก ถ้าวันนึงตัวเองต้องจากไป ก็เดาออกว่านางเอกจะต้องเสียใจมากและไม่สามารถที่จะดำเนินชีวิตต่อไปได้ จึงวางแผนทำแบบนี้ ทำให้นางเอกสามารถที่จะดำรงชีวิตอยู่ต่อไปได้และได้เจอคนดีดีที่จะดูแลนางเอกต่อไป หลายๆ ฉากดูไปร้องไห้ไป อินจัด 
นี่แหละคนที่รักกันจริงๆ
ชอบประโยคตอนท้าย ตอนที่แม่นางเอกส่งจดหมายฉบับสุดท้ายของพระเอกให้แล้วพูดว่า
"All alone or not you gotta walk ahead"
"If we're all alone, then we're all together in that too."
ขอบคุณที่มาเยี่ยมชม Blog ของ bombik ค่ะ
