ซอนต็อกมหาราชินีสามแผ่นดิน เป็นซีรีส์เกาหลีที่ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ MBC ซึ่งตอนนี้กำลังออกอากาศอยู่ทางช่อง 3 ตอนเย็นวันเสาร์และวันอาทิตย์ พอได้ดูในทีวีสองสามตอน ก็อืม..สนุกดี ดูแล้วอยากดูต่อเรื่อยๆ รอวันเสาร์อาทิตย์ไม่ไหว ก็เลยไปหามาดู เรื่องนี้มี 60 กว่าตอน 21 แผ่น DVD ดูกันมึนไปเลยเพราะเป็นเสียงเกาหลีซับไตเติ้ลไทย เรียกว่าเวลาดูต้องนั่งเฝ้าหน้าจอกันตลอด กว่าจะดูจบใช้เวลาเป็นเดือนๆ เพราะไม่ได้ดูทุกวัน
เป็นซีรีส์เกาหลีเรื่องที่ 2 ที่ดูตั้งแต่ต้นจนจบ เรื่องแรกที่ดูคือ Full House เรื่องนี้คนละแนวกับเรื่องแรก เป็นแนวอิงประวัติศาสตร์ที่พูดถึงอาณาจักรชิลลา(อณาจักรในยุคสามก๊ก) เป็นหนึ่งในสามอณาจักรของเกาหลี ซึ่งอีกสองอณาจักรคือ คือ โกคูรยอและแพกเจ ในเรื่องขนานนามอณาจักรชิลลาว่าเป็นอณาจักรศักดิ์สิทธิ์ที่ก่อตั้งมาอย่างยาวนานหลายร้อยปี เล่าถึงราชินีซอนต็อกซึ่งเป็นกษัตริย์องค์ที่ 27 ของชิลลาและเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้ครองบัลลังก์ ตอนแรกที่ดูในทีวีของช่อง 3 อยากรู้ว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป ก็หาอ่านเรื่องย่อซอนต็อกในเน็ต แต่มีเหมือนๆ กันไปหมดเกือบทุกเว็บ และเป็นเรื่องแบบคร่าวๆ แต่พอได้ดูถึงรู้ว่า..ถ้าจะให้เล่าให้หมด เล่าไม่ถูกจริงๆ เพราะทั้งตัวละคร ทั้งเรื่องราวต่างๆ เยอะมาก ดูแล้วชวนให้ติดตาม ตามความคิดเราเนื้อเรื่องเหมือนจะแบ่งเป็นช่วงเหตุการณ์แต่ก็เชื่อมกันได้เนียน บางช่วงน่าติดตามมากไม่ดูแผ่นต่อไปไม่ได้แล้ว 
การวางแผนเอาชนะกันของทั้งฝ่ายต็อกมันกับมีชิลนี่สุดยอดจริงๆ
แนะนำตัวละครกันก่อน ตัวละครมีเยอะมากๆ จำไม่หมด เอาแบบคร่าวๆ พอรู้จักละกันนะคะ ^_^ เขียนตามเท่าที่จำได้
พระเจ้าจินฮึง กษัตริย์ของชิลลาเป็นผู้ที่ทำให้ชิลลาแควันเล็กๆ เป็นอณาจักรศักดิ์สิทธิ์ที่น่าเกรงขาม เป็นปู่ของพระเจ้าจินพยอง มีสนมชื่อ มีชิล พระเจ้าจินฮึงเป็นที่รู้กันในเรื่องของความกล้าหาญที่ต่อสู้กับเสือด้วยกริช(มีดสั้นเล่มเดียว) จนฆ่าเสือได้ ทำให้เป็นที่ยอมรับของคนมากมาย ซึ่งต่อมากริชนั้นตกทอดมาสู่ต็อกมัน ความฝันอย่างหนึ่งของชิลลาที่ตกทอดสืบต่อกันมาคือ การรวมสามแผ่นดิน คือ ชิลลา โกคูรยอ และแพกเจ เข้าด้วยกัน ก่อนตายพระเจ้าจินฮึงมีราชโองการสุดท้ายคือให้มีชิลออกบวชตลอดชีวิต และสั่งให้ซอลวอนฆ่ามีชิล เนื่องจากเกรงว่ามีชิลเป็นคนที่ฉลาดมากๆ จะเป็นอันตรายต่อราชบัลลังค์ในอนาคต
พระเจ้าจินจิ เป็นลุงของพระเจ้าจินพยอง(พ่อของต็อกมัน) เป็นคนที่ได้สืบทอดราชบัลลังค์ต่อจากพระเจ้าจินฮึง โดยการช่วยเหลือจากมีชิลที่ปลอมราชโองการของพระเจ้าจินฮึง ซึ่งจริงๆ แล้วพระเจ้าจินฮึงได้มอบราชบัลลังค์ให้กับหลานคือพระเจ้าจินพยอง ข้อตกลงของมีชิล คือ เมื่อพระเจ้าจินจิได้เป็นฮ่องเต้จะต้องแต่งตั้งตนเองเป็นพระมเหสี แต่เมื่อได้ครองบัลลังค์พระเจ้าจินจิก็ไม่ได้แต่งตั้งมีชิลเป็นมเหสี ทำให้มีชิลไม่พอใจ ทำการรัฐประหารแล้วปลดพระเจ้าจินจิออกจากตำแหน่ง แล้วหนุนให้พระเจ้าจินพยองขึ้นบัลลังค์แทน ซึ่งมีชิลมีลูกชายกับพระเจ้าจินจิ 1 คนคือ พีดาม แต่เมื่อมีชิลรู้ว่าพระเจ้าจินจิไม่แต่งตั้งตนเองเป็นมเหสีแล้ว ลูกชายไม่มีความหมายสำหรับมีชิล มีชิลเลยทอดทิ้งพีดามตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ต็อกมัน น้องสาวฝาแฝดขององค์หญิงชอนมยอง เมื่อเกิดมาก็ต้องระหกระเหินออกนอกวังเพราะคำทำนายที่ต้องคำสาป เติบโตในทะเลทราย เป็นเด็กที่เฉลียวฉลาด เชื่อมั่นในความคิด ตามคำทำนายต็อกมันจะเป็นผู้ทัดทานอำนาจของมีชิลได้ หลังจากที่แม่ตายก็ได้ออกเดินทางโดยปลอมตัวเป็นชาย และเดินทางมาทำให้ได้พบกับองค์หญิง และมีโอกาสเข้ามาในวังหลวง เข้ามาเป็นฮาวรังฝึกหัดในหน่วยยองวาของคิมยูซิน มีใจรักกับคิมยูซิน ใช้ปฏิภาณไหวพริบของตนเองแก้ปัญหาในเรื่องต่างๆ และเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กับองค์หญิงชอนมยอง หลังจากที่ตามหาชาติกำเนิดของตนเองก็รู้ว่าตนเองเป็นองค์หญิง ต้องเผชิญกับอุปสรรค์ต่างๆ มากมายจนสุดท้ายได้เป็นกษัตริย์หญิงองค์แรกของชิลลา โดยความช่วยเหลือจากคิมยูซินและพีดาม มีความห่วงใยประชาชน เก่งในเรื่องการวางแผน การทำการเกษตร มีความเชื่อมั่น และเชื่อมันในตัวพีดามมาก สุดท้ายตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตในบั้นปลายกับพีดามแต่ก็ไม่สมหวังเพราะเกิดเรื่องเสียก่อน
มีชิล สนมคนโปรดของพระเจ้าจินฮึง เคยเป็นฮาวรังที่ปกป้องพระเจ้าจินฮึง เป็นคนสวยและฉลาดล้ำลึก อย่างหาใครเปรียบได้ยาก เก็บความรู้สึกโดยไม่แสดงออกทางหน้าตา มีอำนาจอยู่ในมือและกุมอำนาจมากมายในวังหลวง หลังจากพระเจ้าจินฮึงตาย ก็ไม่ทำตามคำสั่งของพระเจ้าจินฮึงที่ให้ออกบวชตลอดชีวิต เป็นคนที่มีความทะเยอทะยานและใฝ่ฝันในความเป็นใหญ่ แต่ก็มีปมด้อยตรงที่ตนเองเป็นแค่คนธรรมดา ไม่ได้มีสายเลือดศักดิ์สิทธิ์เหมือนองค์หญิง ถึงมีอำนาจล้นฟ้าก็ยังยากที่จะฝันในเรื่องที่ต้องการ เป็นคนที่ปลอมแปลงราชโองการเพื่อให้พระเจ้าจินจิขึ้นครองบัลลังค์ เพื่อหวังเป็นพระมเหสี ด้วยความสวยฉลาดของมีชิลทำให้มีสามีและคนรักและมีลูกหลายคนจากอดีตถึงปัจจุบัน เป็นศัตรูที่สำคัญที่สุดขององค์หญิงต็อกมัน แต่บางครั้งการพูดของมีชิลก็มีคำสอนและคำแนะนำสำหรับต็อกมันอยู่ในตัว ทะเยอทะยานใฝ่สูงและเชื่อว่าตนเองเป็นผู้กำหนดมติสวรรค์ได้ เป็นที่ยอมรับของคนทั่วไปในการรู้มติสวรรค์และทำนายอนาคต โดยอาศัยความไม่รู้และความเชื่อของชาวบ้าน ในการสร้างความเชื่อและอำนาจให้กับตนเอง ในอดีตเคยมีคนรักชื่อซาดาฮัม ที่เป็นคนขโมยปฏิทินของชาวคายามาได้ โดยไม่มอบให้พระเจ้าจินฮึงแต่มามอบให้กับมีชิลแทน ทำให้มีชิลเหมือนเป็นผู้หยั่งรู้ดินฟ้าตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ทั้งๆ ที่ตอนนั้นมีชิลได้แต่งงานกับคนอื่นไปแล้ว ซาดาฮัมจึงเป็นคนรักที่ฝังใจของมีชิล
องค์หญิงชอนมยอง พี่สาวฝาแฝดของต็อกมัน มีความฉลาดและกล้าหาญพยายามที่จะเอาชนะมีซิล แต่งงานกับคิมยองซู ลูกชายของพระเจ้าจินจิ มีลูกชายด้วยกัน 1 คนคือชุนชู ซึ่งนางได้หลบออกไปคลอดลูกนอกวัง ต้องสูญเสียสามีไปเนื่องจากคิมยองซูออกรบและถูกคนของมีชิลฆ่าตาย มีคนสนิทที่พบกันนอกวังคือต็อกมันและคิมยูซิน ซึ่งภายหลังก็ได้มาอยู่ที่วังหลวงและเป็นคนที่ช่วยกันแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น มีใจให้คิมยูซินซึ่งได้บอกความในใจกับคิมยูชินตอนวาระสุดท้ายของชีวิต เสียชีวิตเพราะถูกลูกธนูของแดนัมโบเพราะเข้าใจผิดว่าเป็นต็อกมัน
คิมยูซิน หัวหน้าหน่วยยองวา มีเชื้อสายของชาวคายา เป็นลูกของคิมซอฮยอนกับองค์หญิงมานมยอง เป็นผู้มีความตั้งใจในการฝึกวิชาเป็นอย่างมาก เป็นองค์รักษ์ประจำตัวขององค์หญิงชอนมยอง เป็นคนที่องค์หญิงชอนมยองรัก แต่คิมยูซินมีใจให้กับต็อกมัน เมื่อรู้ว่าต็อกมันเป็นองค์หญิงก็พร้อมที่จะเป็นแรงช่วยด้วยความซื่อสัตย์และจงรักภักดีต่อต็อกมันมาตลอด ครั้งหนึ่งเมื่อต็อกมันต้องหนีจากการตามล่า ชอนมยองสั่งให้คิมยูซินพาต็อกมันหนีและให้ไปเริ่มชีวิตใหม่ด้วยกัน เคยถูกวางตัวให้แต่งงานกับองค์หญิงชอนมยองแต่องค์หญิงมาตายเสียก่อน คิมยูซินมีฝีมือเก่งกล้ามีเพลงดาบที่หนักหน่วง และมีความอึดมาก..สามารถที่จะรับเพลงดาบของชิลชุกได้จนครบ 10 ดาบจนได้รับการยอมรับจากเหล่าฮาวรังทั้งหลายและได้เป็นหัวหน้าของหน่วยฮาวรังในที่สุด เป็นความหวังของคายาว่าสักวันคิมยูซินจะได้เป็นผู้ครองบัลลังค์ทำให้ชาวคายาฟื้นตัวอีกครั้ง ซึ่งการที่จะขึ้นครองได้ก็ด้วยการแต่งงานกับองค์หญิงต็อกมัน แต่คิมยูซินไม่ได้คิดแบบนั้น สุดท้ายเพราะความจำเป็นเลยต้องแต่งงานกับยองโมลูกสาวของฮาจง เพื่อความอยู่รอดของชาวคายาและการที่จะได้อยู่เคียงข้างและช่วยเหลือต็อกมันได้ต่อไป ภายหลังเป็นแม่ทัพพากองทัพไปชนะศึกหลายครั้งและสามารถตีแพกได้สำเร็จ
พีดาม ลูกของพระเจ้าจินจิกับมีชิล เป็นลูกที่มีชิลไม่ต้องการและทิ้งเอาไว้ เป็นศิษย์ของมุนโน ถูกเลี้ยงและเติบโตมากับมุนโน เป็นคนที่มุนโนเชื่อว่าเป็นชะตาชีวิตที่วันนึงพีดามและต็อกมันจะต้องแต่งงานกัน เพื่อพีดามจะได้สืบทอดราชบัลลังค์และทำฝันในการรวมสามแผ่นดินให้เป็นจริง พีดามเป็นคนที่เก่งเพลงดาบมากเทียบเท่ากับมุนโน(เก่งกว่าคิมยูซิน) เป็นคนที่ฉลาดลำ้ลึกมาก(เหมือนแม่) มีใจให้กับต็อกมันและเป็นคนที่ดูออกว่าต็อกมันมีใจให้ักับคิมยูซิน อุทิศตัวปกป้องต็อกมัน และเป็นคนเดียวที่เมื่อรู้ว่าต็อกมันเป็นองค์หญิงก็ยังทำตัวตามปกติ ทำให้เหมือนเป็นที่พึ่งทางใจ เป็นคนที่คอยปลอบประโลมให้กับต็อกมันเมื่อมีปัญหา จนสุดท้ายเป็นคนที่ต็อกมันเลือกจะใช้ชีวิตในบั้นปลายด้วยก็คือพีดาม ในวัยเด็กพีดามได้ฆ่าคนหลายคนที่ขโมยหนังสือของตัวเองไป ทำให้มุนโนเฉยชากับพีดามตั้งแต่นั้น เพราะรู้สึกว่าพีดามเป็นคนที่นึกถึงแต่ตัวเอง ไม่คำนึงถึงจิตใจคนอื่น ใจคอโหดเหี้ยมเหมือนมีชิล ดูๆ ไปตอนแรกๆ พีดามก็เหมือนจะดีดูออกกวนๆ ตอนหลังๆ หลังจากมีชิลตายก็ทำตัวคล้ายมีชิลเข้าไปทุกที ลูกน้องส่วนของพีดามก็เป็นลูกน้องเก่าของมีชิล ดูตอนหลังพีดามเลวมากๆ แต่ก็ทำไปเพราะความเข้าใจผิดในตัวต็อกมัน สุดท้ายก็ต้องจบชีวิตลง
ชุนชู ลูกขององค์หญิงชอนมยองกับคิมยองซู หลานของต็อกมัน ไปเติบโตที่เมืองสุย และก็กลับมาที่ชิลลาหลังจากที่ซอนต็อกได้เป็นองค์หญิงแล้ว ตอนแรกดูเหมือนคนไม่เอาไหนตบตาคนและคอยสังเกตแต่ละคน เป็นคนที่ฉลาดมากและวางแผนการอันแยบยลเพื่อที่จะหลอกใช้มีชิล เพื่อให้ได้บัลลังค์และมีการแตกแยกกันเองระหว่างคนของมีชิล แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เป็นไปตามแผน มีใจให้กับโพรยางลูกสาวของโพจง หลังจากนั้นก็อยู่ข้างต็อกมันคอยช่วยเหลือ เป็นคนที่ต็อกมันวางเอาไว้ว่าจะเป็นผู้สืบทอดบัลลังค์คนต่อไป ซึ่งต่อมาคือพระเจ้ามูลยอน
อัลชอนรัง หัวหน้าหน่วยบีชอนจีโด หนึ่งในฮาวรัง เป็นฮาวรังที่ได้เปลี่ยนใจมาอยู่ข้างคิมยูซิน หลังจากที่เคยไปออกศึกด้วยกัน และเมื่อรู้ว่าต็อกมันเป็นองค์หญิงก็คอยช่วยเหลือและคุ้มครอง เป็นองค์รักษ์ประจำตัวของต็อกมันมีความซื่อสัตย์ตลอดเวลาที่รับใช้ต็อกมันแม้จะตายไปแล้ว ชอบคนนี้.. ^_^
ซอลวอน แม่ทัพใหญ่ของชิลลา แต่ก่อนเป็นฮาวรังรุ่นเดียวกับมีชิล เป็นคนที่ฉลาดและมีฝีมีดีในการวางแผนและการสู้รบ หลงเสน่ห์ของมีชิลจนทำให้อุทิศตัวและทำทุกอย่างเพื่อมีชิล มีลูกกับมีชิล คือ โพจง ซอลวอนไม่ได้มีชาติกำเนิดที่สูงส่งทำให้ได้เป็นเพียงแค่คนที่คอยช่วยเหลือมีชิลเท่านั้น แต่ก็ไม่สามารถที่จะให้ในสิ่งที่มีชิลหวังไว้ได้ นั่นคือตำแหน่งพระมเหสี ซอลวอนอยู่เคียงข้างและช่วยเหลือมีชิลจนมีชิลตายจากไป ก็ยังสืบทอดเจตนารมณ์ของมีชิลต่อ เมื่อครั้งพระเจ้าจินฮึงยังมีชีวิตอยู่ก่อนที่จะตายด้วยโรค ได้มีพระราชโองการให้ซอลวอนฆ่ามีชิล แต่ด้วยความที่มีใจภักกับมีชิลทำให้ซอนลวอนไม่ได้ฆ่ามีชิลตามคำสั่งนั้น ถึงแม้จะอยู่ข้างไม่ดี แต่ก็ยังรักประเทศชาติ
โพจง ลูกของมีชิลกับซอลวอน เป็นพ่อตาของชุนชู เป็นหนึ่งในฮาวรังที่มีฝีมือดีที่สุด(แต่สู้พีดามไม่ได้) มีชิลหวังว่าโพจงจะสามารถเอาชนะคิมยูซิน และขึ้นเป็นหัวหน้าฮาวรัง แต่สุดท้ายตำแหน่งนั้นก็ตกไปเป็นของคิมยูซิน
เซจง หรือใต้เท้าเซจง หนึ่งในสมาชิกสภาขุนนางเป็นสามีของมีชิล มีลูกด้วยกันคือ ฮาจง เป็นคนที่มีชาติตระกูลสูงกว่าซอลวอน ที่มีชิลเคยคิดไว้ว่าสักวันจะผลักดันให้เซจงได้ครองบัลลังค์ ตนเองจะได้เป็นพระมเหสี อยู่เคียงข้างให้ความช่วยเหลือและร่วมกันวางแผนทั้งมีชิลและซอลวอน หลังจากที่มีชิลตายก็ไปใช้ชีวิตบบั้นปลายที่บ้านเกิด
ฮาจง ลูกของมีชิลกับเซจง เป็นหนึ่งในบรรดาสมาชิกสภาขุนนาง เป็นคนไม่ค่อยคิดหน้าคิดหลัง คิดไม่ค่อยทันคนอื่นเขา แต่ฉลาดในบางครั้ง ดูแล้วไม่ค่อยมีความสามารถทัดเทียมคนอื่นเท่าไร เป็นพ่อตาของคิมยูซิน เป็นอีกแรงหนึ่งที่สำคัญที่ช่วยเหลือแผนการของมีชิลในการทำการต่างๆ
มิแชง น้องชายของมีชิล หนึ่งในบรรดาสมาชิกสภาขุนนาง เป็นคนที่มีความฉลาดหลักแหลม มีความสามารถรอบด้าน(ยกเว้นการขี่ม้า) รู้เท่าทันแผนของฝ่ายตรงข้าม เป็นคนที่มีลูกเป็นร้อยๆ คนเนื่องจากมีภรรยามาก และสามารถที่จะจดจำใบหน้าของผู้หญิงทุกคนได้แม่น จนทำให้มีชิลพาไปดูว่าใช่โซฮวาหรือไม่ เป็นน้องที่จงรักภักดีต่อมีชิลมากและทำเพื่อมีชิล ถึงแม้บางครั้งสิ่งที่ทำจะขัดกับความต้องการของมีชิล เคยถูกมีชิลจับได้เรื่องการทำนอกคำสั่งและมีชิลเกือบฆ่าทิ้ง แต่มิแชงก็ขอชีวิตไว้หลังจากที่มีชิลตายไปก็ยังสืบทอดเจตนารมณ์ต่อมา เป็นคนที่ชักนำให้ชุนชูรู้จักกับโพรยา
ฮ่องเต้ หรือพระเจ้าจินพยอง หรือองค์ชายเพคจอง พ่อของต็อกมัน หลานปู่ของพระเจ้าจินฮึง คนที่พระเจ้าจินฮึงมอบบัลลังค์ให้ ตอนเด็กเคยเห็นมีชิลจะวางยาพระเจ้าจินฮึง ก่อนที่พระเจ้าจินฮึงจะตาย ด้วยตอนนั้นยังเด็กจึงได้แต่เก็บเอาไว้ จนพระเจ้าจินจิที่ขึ้นครองบัลลังค์ด้วยราชโองการปลอมที่มีชิลทำให้ และเบี้ยวที่จะแต่งตั้งมีชิลเป็นพระมเหสี มีชิลเลยทำรัฐประหาร และสนับสนุนพระเจ้าจินพยองขึ้นครองบัลลังค์เพื่อหวังว่าสภาขุนนางจะเสนอและแต่งตั้งตนเองเป็นพระมเหสี ซึ่งพระเจ้าพยองจินจิมีชายาอยู่แล้วคือมายา แต่หายไปเนื่องจากมีชิลสั่งฆ่าไปก่อนหน้านี้ ซึ่งต่อมาก็คือพระมเหสีมายา แม่ของต็อกมัน
พระมเหสีมายา เป็นพระมเหสีของพระเจ้าจินพยอง เมื่อครั้งทรงพระครรภ์(ก่อนที่มีชิลจะทำรัฐประหารพระเจ้าจินจิ) แอบไปเห็นว่ามีชิลกำลังจะทำการใหญ่ มีชิลจึงสั่งให้ล่อลวงออกไปนอกวังและฆ่าให้ตาย คนของมีชิลเลยจับไปโยนหน้าผาถ่วงน้ำพร้อมกับมุนโนที่ตามมาช่วย ด้วยกริชของพระเจ้าจินฮึงทำให้รอดชีวิตกลับมาได้พร้อมกับทารกแฝดในครรภ์ และมาทันเวลาพอดีก่อนที่สภาขุนนางจะแต่งตั้งมีชิลเป็นพระมเหสี และก็ได้เป็นพระมเหสีมายาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และให้กำเนิดพระธิดาฝาแฝดคือองค์หญิงชอนมยองและต็อกมัน หลังจากที่พระเจ้าจินพยองเสียชีวิตก็ไปใช้ชีวิตในพระพุทธศาสนา
คิมซอฮยอน พ่อของคิมยูซิน เป็นแม่ทัพคนหนึ่งที่ฝีมือดี ก่อนหน้าที่จะได้กลับมาอยู่ที่วังหลวง หลังจากที่พระเจ้าจินฮึงตายเคยโดนย้ายไปอยู่เมืองอื่น เป็นคนที่ใจซื่อมือสะอาด เป็นชาวคายาแท้ๆ ซึ่งมีความห่วงใยในชาวคายาที่เหลือ จนมีครั้งหนึ่งได้รับคำสั่งให้ตามฆ่าต็อกมัน โดยมีข้อเสนอว่าหากทำสำเร็จ จะให้คิมยูซินแต่งงานกับองค์หญิงชอนมยอง ซึ่งนั่นหมายความว่าคิมยูซินจะได้เป็นผู้ครองบัลลังค์คนต่อไป จนสุดท้ายก็เลิกล้มความตั้งใจนี้ และช่วยเหลือต็อกมัน
องค์หญิงมานมยอง แม่ของคิมยูซิน เป็นเชื้อพระวงศ์คนหนึ่ง ที่ถูกถอดฐานันดรศักดิ์เนื่องจากหนีไปแต่งงานกับคนคายาคือ คิมซอฮยอน ภายหลังได้คืนฐานันดรศักดิ์กลับมาเป็นองค์หญิงเหมือนเดิม เป็นคนที่อยู่เคียงข้างพระมเหสีมายาเมื่อเวลามีปัญหา
มุนโน ลูกชายขององค์หญิงชาวคายา เคยแต่งงานกับลูกพี่ลูกน้องของมีชิลทำให้ตระกูลได้เลื่อนอยู่ในชนชั้นขุนนาง เป็นผู้ที่มีฝีมือ ฉลาดและเก่งกล้ามากในเรื่องของเพลงดาบ เป็นอาจารย์ของพีดามและเป็นผู้เลี้ยงดูพีดามหลังจากที่ถูกทอดทิ้งจากมีชิล เป็นผู้รู้คำทำนายเมื่อดาวเคยางเกิดแยกตัวเป็น 2 ว่ามีชิลจะถูกโค่นอำนาจ ในวันที่ต็อกมันเกิดมุนโนได้หายตัวไปจากวังหลวง และเป็นคนที่ช่วยเหลือพาโซฮวาและต็อกมันให้รอดจากเงื้อมือของชิลซุก หลังจากที่ออกไปจากวังหลวงก็พาพีดามท่องไปในดินแดนต่างๆ เรื่อยๆ จุดหมายของมุนโนก็คือทำแผนที่ของสามแผ่นดิน และตระเตรียมทุกอย่างไว้ให้กับพีดาม เพื่อภายภาคหน้าเมื่อพีดามได้ครองบัลลังค์จะได้สานต่อเจตนารมณ์ในการรวมสามแผ่นดิน เมื่อกลับมาวังหลวงก็มาในเวลาที่มีการคัดเลือกหัวหน้าฮาสรังพอดี จึงมาเป็นกรรมการในการคัดเลือกหัวหน้าฮาวรัง ซึ่งตอนหลังรู้สึกลังเลในเรื่องของพีดาม เพราะเห็นว่านิสัยของพีดามคิดแต่ตัวเอง ไม่มีการคิดถึงจิตใจของผู้อื่น หลังจากเจอคิมยูซินจึงคิดว่าจริงๆ แล้วอาจจะไม่ใช่พีดามที่เป็นมติสวรรค์ แต่อาจจะเป็นคิมยูซิน เลยคิดจะมอบหนังสือที่ทำให้คิมยูซิน พีดามรู้ก็เลยเกิดการต่อสู้ระหว่างอาจารย์และศิษย์ สุดท้ายมุนโนก็จบชีวิตลงด้วยลูกดอกอาบยาพิษ แต่ไม่มีใครรู้ว่ามุนโนตายแล้ว เพราะพีดามบอกคนอื่นแต่เพียงว่ามุนโนกลับไปใช้ชีวิตที่อื่นและไปเรื่อยๆ เป็นคนที่ไม่เห็นด้วยที่ต็อกมันจะขึ้นเป็นฮ่องเต้
ชิลซุก สมุนผู้ภักดีของมีชิล ซึ่งเคยได้รับความช่วยเหลือจากมีชิลในอดีต จนทำให้ชิลซุกทำงานอย่างมอบกายถวายชีวิตให้กับมีชิล เป็นคนที่ถูกสั่งให้ตามฆ่าโซฮวากับต็อกมันตลอดระยะเวลา 15 ปี จนได้ไปเจอโซฮวากับต็อกมันที่ทะเลทรายและตามฆ่า จนสุดท้ายคิดว่าต็อกมันตายแล้ว จึงช่วยเหลือโซฮวา มีใจให้กับโซฮวาและพาโซฮวากลับมาที่วังหลวง โดยโกหกมีชิลว่าเป็นคนอื่น สุดท้ายก็ฆ่าคนที่ตัวเองรักเพราะไม่รู้ และจบชีวิตลงด้วยการต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามจนตัวตาย
โซฮวา นางกำนัลในตำหนักฮ่องเต้ ได้รับคำสั่งให้พาต็อกมันหนีออกจากวังหลังจากที่คลอด ปกป้องต็อกมันจนถึงที่สุด จนพาต็อกมันไปใช้ชีวิตอยู่ในทะเลทราย ต็อกมันเข้าใจว่าโซฮวาคือแม่แท้ๆ หลังจากที่เข้าใจผิดคิดว่าต็อกมันตายแล้ว โซฮวาก็มีสภาพจิตใจไม่ปกติเพราะเสียใจมากจนพูดไม่ไ่ด้ และได้รับการช่วยเหลือและดูแลจากชิลซุก จนเข้ามาในวังหลวงและได้เจอกับต็อกมันในที่สุด และก็ต้องจบชีวิตลงด้วยน้ำมือของชิลซุก ซึ่งสิ่งที่เหมือนกันระหว่างโซฮวาและชิลซุกคือ การปกป้องและทำตามคำสั่งผู้เป็นนายด้วยความจงรักภักดีและด้วยชีวิต ตอนที่โซฮวาตายนี่เป็นอีกตอนหนึ่งที่เศร้ามาก
ยอมจอง พ่อค้าที่ทำการค้าไปยังเมืองต่างๆ มีสมุนเยอะ เป็นผู้ช่วยเหลือมุนโนในการทำแผนที่ 3 ประเทศ เป็นคนฉลาดแกมโกง เอาตัวรอดเก่งและมีความสามารถในการวางแผน เป็นคนที่ฆ่ามุนโน และหน้าที่เป็นรอยบากเกิดจากการที่พีดามเอามีดกรีดให้เป็นรอย ให้ยอมจองได้ระลึกไว้เสมอว่า วันใดที่ทรยศก็จะฆ่าให้ตาย พีดามไว้ชีวิตยอมจองทั้งๆ ที่รู้ว่าเป็นคนฆ่ามุนโน คงเพราะเห็นว่าความฉลาดและรอบรู้ของยอมจองจะสามารถเอามาใช้ประโยชน์ได้ แต่สุดท้ายก็เป็นคนที่ทำลายทุกอย่าง เหมือนจะไม่มีความสำคัญเท่าไหร่ในเรื่อง แต่จริงๆ สำคัญนะ เพราะเป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์สำคัญๆ อะไรหลายๆ อย่าง สุดท้ายคนทรยศก็ต้องถูกฆ่าตาย
จุ๊กบัง พวกนักต้มตุ๋นและลักเล็กขโมยน้อย ที่เจอต็อกมันโดยบังเอิญ จนสุดท้ายได้เข้ามาเป็นฮาวรังฝึกหัดในหน่วยยองวาของคิมยูซินกับต็อกมันและโคโด เป็นคนที่มีความฉลาด เก่งในทางของมิจฉาชีพที่นำเอามาปรับใช้ในการช่วยเหลือต็อกมันและเรื่องอื่นๆ ได้ คำพูดของจุ๊กบังมักจะทำให้คนที่ได้ฟังได้ฉุกคิดอะไรดีดีขึ้นมา มีใจให้โซฮวา ตอนหลังก็เป็นใต้เท้าคนสนิทของชุนชู
โคโด พวกนักต้มตุ๋นและลักเล็กขโมยน้อย เหมือนเป็นสมุนคอยติดตามของจุ๊กบัง ชอบกินและมีกำลังมากกว่าคนอื่นๆ ยกของหนักได้อย่างสบายๆ ได้เข้ามาเป็นฮาวรังฝึกหัดในหน่วยยองวาของคิมยูซิน และตอนหลังเป็นคนที่คอยติดตามคิมยูซินไปออกรบในที่ต่างๆ
คิมยองชุน หนึ่งในสมาชิกสภาขุนนางที่อยู่ฝ่ายองค์หญิง เป็นน้องของคิมยองซู ที่เป็นพระสวามีขององค์หญิงชอนมยอง เป็นอาของชุนชู คอยให้ความช่วยเหลือองค์หญิงชอนมยองและองค์หญิงต็อกมันเป็นอย่างดี
วอลยา ผู้นำชาวคายาที่ซ่องสุมกำลังไว้เพื่อจะกอบกู้ศักดิ์ศรีของชาวคายา สุดท้ายก็ยอมให้กับคิมยูซินเพราะคิมยูซินแสดงความจริงใจที่มอบที่ดินให้ชาวคายาอยู่ วอลยาคอยเป็นกำลังสนับสนุนและช่วยเหลือคิมยูซินเพราะหวังว่าวันหนึ่ง คิมยูซินจะได้ขึ้นครองบัลลังค์ ทำให้ศักดิ์ศรีของชาวคายากลับมาอีกครั้ง
ซอลจิ เคยเจอกับต็อกมันตอนเด็กครั้งนึงที่เป็นผู้นำหมู่บ้าน แต่ภายหลังจากหมู่บ้านแตก ก็เข้ากับพวกชาวคายา คอยช่วยเหลือซอลจิในการเตรียมกำลังเพื่อจะกอบกู้บัลลังค์ให้เป็นของชาวคายา
เหล่าฮาวรังทั้ง 10 คน คนขวามือสุด คือ ซอกพุมรัง เป็นคนที่มีชิลได้ช่วยเหลือและให้โอกาสเข้ามาเป็นฮาวรัง เลยทำให้เป็นคนที่มีความภักดีกับมีชิลมาก ถึงขนาดยอมตายถวายชีวิต
แดนัมโบ(ซ้าย) เป็นคนที่รับคำสั่งจากมิแชงให้ตามฆ่าต็อกมัน เมื่อรู้ความจริงว่าต็อกมันเป็นองค์หญิง เมื่อติดตามต็อกมันไปและต็อกมันใส่ชุดเหมือนกับองค์หญิง ซึ่งหลังจากต็อกมันเปลี่ยนชุดแล้ว แดนัมโบก็ยังคิดว่าองค์หญิงคือต็อกมัน เลยยิงธนูอาบยาพิษถูกองค์หญิงตาย หลังจากนั้นก็ได้รับมอบหมายให้ไปคุ้มกันองค์ชายชุนชูกลับวังหลวง ซึ่งชุนชูก็รู้ดีว่าแดนัมโบเป็นคนฆ่าแม่ตัวเองตาย ซึ่งตอนหลังก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ซึ่งน่าจะเป็นฝีมือของชุนชู
พักอิรัง(ขวา) อยู่ฝ่ายมีชิล
อิมจอง(ซ้าย) ฮาวรังอยู่ฝ่ายองค์หญิง โฮเจ(ขวา) เป็นพุงวอลจูหัวหน้าหน่วยฮาวรังคนที่ 14 ก่อนที่จะหมดวาระและยูซินชนะการประลองแล้วขึ้นมาเป็นแทน
ธิดาเทพ หัวหน้าตำหนักเทพ ผู้สังเกตุดวงดาวและทำพิธีสำคัญต่างๆ อยู่ฝ่ายมีชิล สุดท้ายก็ถูกบีบให้กินยาตาย ก่อนตายเห็นภาพนิมิตโดยเห็นต็อกมันสวมมงกุฏราชินี
แม่ทัพเมืองต่างๆ จำไม่ได้แล้วว่าชื่ออะไรบ้าง
ก็อกซาเอียน(ซ้าย) และแดพุง(ขวา) อยู่หน่วยยองวาของคิมยูซิน ร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่มากับต็อกมัน
ซินทัก(ซ้าย) เป็นคู่ปรับของจุ๊กบังกับโคโด เป็นคนของฝ่ายมีชิลและตอนหลังก็เป็นคนของพีดาม เป็นคนที่ไปสืบเรื่ององค์รักษ์ในตำหนักของต็อกมันให้พีดามจนรู้ความจริง
โพรยาง คนรักของชุนชู ที่มิแชงเป็นคนชักนำมาให้ เป็นลูกสาวของโพจง ด้วยอุบายของชุนชูที่ต้องการทำให้ครอบครัวของซอนวอลกับครอบครัวของฮาจองแตกกัน จึงวางแผนจับโพรยางให้หายตัวไปและสุดท้ายก็มาประกาศว่าตนเองกับโพรยางได้เสียกันแล้ว
ยองโม ภรรยาของคิมยูซิน เป็นหลานของมีชิลและลูกสาวของฮาจง คิดยูซินแต่งงานด้วยเพราะความจำเป็น มีลูกชายให้ยูซิน ออกมาแว๊บๆ แค่สองฉากตอนแต่งงานกับตอนมีท้อง
เนื้อเรื่องคร่าวๆ
ซอนต็อกมหาราชินีสามแผ่นดินพูดถึง องค์หญิงต็อกมาน ที่ต้องถูกส่งออกไปนอกวังหลวงหลังจากคลอดเสร็จเนื่องจากคำทำนายที่เป็นคำสาป ว่าเมื่อใดที่มีการให้กำเนิดทารกฝาแฝดในราชวงศ์ บัลลังก์จะไร้ซึ่งทายาทที่จะสืบทอด เมื่อพระมเหสีมายามีพระประสูติกาลพระธิดาองค์ที่ 1 คือองค์หญิงชอนมยอง อีกไม่กี่นาทีต่อมาก็ให้กำเนิดฝาแฝดผู้น้องซึ่งก็คือต็อกมานนั่นเอง ด้วยเรื่องนี้นับว่าเป็นเรื่องที่อัปมงคลและเป็นลางไม่ดี พระเจ้าจินพยองเลยจำใจที่จะต้องปิดบังเรื่องนี้ไว้ โดยส่งทารกแฝดผู้น้องให้นางกำนัลที่ชื่อโซฮวาซึ่งเป็นนางกำนัลในตำหนัก พาทารกออกไปนอกวังหลวงและไปให้พ้นจากชิลลา พร้อมกับกริชของพระเจ้าจินฮึงเพื่อช่วยให้คุ้มครองทารกน้อย
กริชนั้นเคยช่วยชีวิตพระเจ้าจินฮึงผู้เป็นท่านปู่ของพรเจ้าจินพยองไว้จาก เสือร้าย โดยขณะที่ต่อสู้กับเสือพระเจ้าจินฮึงได้ใช้กริชนั้นแทงเข้าไปในปากเสือและ แทงเข้าไปลึกที่สุดจนเสือตาย ซึ่งเรื่องนี้พระเจ้าจินฮึงเล่าให้มีชิลที่เป็นพระสนมในขณะนั้นฟังเพียงคนเดียว ต่อมากริชนี้ก็ช่วยชีวิตพระมเหสีมายาไว้ได้ในขณะที่ถูกตามฆ่าจากทหารของมีชิลจนสุดท้ายเอาไปโยนหน้าผาพร้อมกับมุนโน ซึ่งกริชนี้ทำให้มุนโนสามารถที่จะตัดเชือกทำให้รอดตายมาได้พร้อมกับทารกแฝดที่อยู่ในครรภ์ และกริชนี้ก็ติดตัวต็อกมานไปตั้งแต่เป็นทารกที่ออกจากวังหลวงไป หลังจากนั้นมเหสีมายาก็กำเนิดองค์ชายมาหลายองค์ แต่ละองค์ก็ต้องมีอันเป็นไปตามคำสาป
ในวันที่องค์หญิงชอนมยองและต็อกมานประสูติ ก็มีเหตุการณ์แปลกประหลาดเกิดขึ้นบนท้องฟ้า ซึ่งกลุ่มดาวจระเข้ดวงที่ 6 ที่มีชื่อเรียกว่าเคยาง แยกออกเป็น 2 ดวง เหตุการณ์ครั้งนี้ตามคำทำนายที่มีว่า เมื่อใดที่เคยางแบ่งออกเป็น 2 ดวง เมื่อนั้นจะมีผู้ที่สามารถที่จะโค่นอำนาจของมีชิลได้ตามคำบอกเล่าของมุนโน ด้วยเหตุนี้มีชิลจึงได้สั่งให้ชิลซุก ติดตามโซฮวาไปเพื่อฆ่าเด็กทารกนั้น ขณะที่โซฮวาหนีและได้ไปแอบซ่อนอยู่ในถ้ำ เพื่อที่จะให้โซฮวาออกมาจากที่ซ่อน ชิลซุกก็ได้สั่งทหารสุมไฟเพื่อให้เกิดควัน โซฮวาปกป้องต็อกมันโดยที่เติมลมให้ต็อกมัน จนตัวเองสำลักควัน ตั้งแต่นั้นมาโซฮวาก็มีอาการกลัวไฟและเป็นโรคเกี่ยวกับปอด แต่ในครั้งนั้นโซฮวาและต็อกมันก็รอดมาได้ด้วยความช่วยเหลือจากมุนโน
ต่อมาโซฮวาก็พาต็อกมันหนีจากมุนโนและไปใช้ชีวิตที่กลางทะเลทราย ด้วยการเปิดโรงเตี๊ยมเล็กๆ ซึ่งตั้งแต่นั้นมาต็อกมันก็เข้าใจว่าโซฮวาคือแม่แท้ๆ ต็อกมันเป็นเด็กที่ฉลาดและมีไหวพริบดีมาก ที่ทะเลทรายต็อกมันได้รู้จักกับพ่อค้าจากเมืองต่างๆ ได้เรียนรู้ภาษาและวัฒนธรรมหลากหลาย การทำการค้าต่างๆ ทำให้ต็อกมันเก่งในเรื่องการค้าและภาษาต่างๆ หลายภาษา และความรู้ทางด้านวิทยาศาสตร์
15 ปีต่อมา ชิลซุกก็ยังไม่ลดความพยายามที่จะติดตามฆ่าต็อกมัน และเดินทางมาถึงทะเลทรายจนได้พบกับต็อกมัน ซึ่งตอนแรกก็ยังไม่รู้ว่าต็อกมันคือใคร ต่อมาเมื่อได้รู้แล้วก็พยายามที่จะฆ่าต็อกมัน จนต็อกมันกับโซฮวาหนีออกจากที่นั่นและเดินทางในทะเลทราย ระหว่างทางโซฮวาก็ตกหลุมทรายดูด ต็อกมันพยายามเข้าช่วย แต่เมื่อโซฮวาเห็นว่าไม่ไหวก็เลยติดสินใจตัดเชือกที่ต็อกมันดึงไว้เพื่อช่วยตนเอง ขณะนั้นชิลซุกก็ตามมาทัน แต่เกิดพายุทรายขึ้นก่อน เมื่อฟื้นขึ้นมาต็อกมันก็ออกตามหาแม่ แต่พบเชือกที่ว่างเปล่าจึงเข้าใจว่าโซฮวาตายแล้ว คนที่ทะเลทรายกลับมาช่วยต็อกมันกลับไป แต่ต็อกมันก็ยังยืนยันที่จะเดินทางเพื่อไปตามหามุนโน ซึ่งเคยได้ยินโซฮวาพูดถึง เพื่ออยากรู้ว่าจริงๆ ตัวเองเป็นใคร และทำไมต้องมีคนมาตามฆ่า ซึ่งคิดว่ามุนโนต้องรู้และตอนแรกเข้าใจผิดคิดว่ามุนโนน่าจะเป็นพ่อ ทำไมจะต้องทิ้งตนเองด้วย
ในขณะเดียวกันในวังหลวง ฮ่องเต้จะแต่งตั้งยองซูสวามีขององค์หญิงชอนมยองให้เป็นรัชทายาท แต่ได้รับการคัดค้านจากเหล่าฮาวรัง และเหล่าสภาขุนนาง เนื่องจากยองซูเป็นลูกของพระเจ้าจินจิิ ที่ไม่ได้รับการยอมรับและถูกปลดออกจากสายเลือดศักดิ์สิทธิแล้ว และไม่ได้ทำประโยชน์และผลงานใดๆ ยองซูจึงอาสาที่จะออกรบยึดป้อมโมซันคืนเพื่อให้เหมาะกับการเป็นรัชทายาท และนำทัพชนะได้สำเร็จแต่ถูกคนของมีชิลฆ่าตาย โดยบอกว่าเป็นฝีมือของศัตรู
หลังจากยองซูตายองค์หญิงชอนมยองก็ขอออกนอกวังโดยให้เหตุผลว่าจะอุทิศตนให้กับพระศาสนา ซึ่งจริงๆ แล้วชอนมยองออกไปคลอดลูกนอกพระราชวังเพราะกลัวคำสาป และในขณะเดียวกันก็ออกตามหามุนโนเพื่อให้มาช่วย เมื่อต็อกมันได้เดินทางออกมาจากทะเลทรายเพื่อตามหามุนโน ได้ปลอมตัวเป็นเด็กผู้ชาย ในระหว่างนั้นก็ได้พบกับจุ๊กบังและโคโดเมืองอยู่ ซึ่งเป็นพวกนักต้มตุ๋น ที่เพิ่งไปขโมยของของคิมยูซินมา ทำให้ต็อกมันได้พบกับคิมยูซินซึ่งเป็นลูกชายของคิมซอฮยอนที่เป็นเจ้าเมือง และถูกจุ๊กบังหลอกให้ไปเป็นค่าไถ่ และต็อกมันก็ได้พบกับชอนมยองในขณะเดินทางและเป็นคนที่ช่วยเหลือชอนมยองไว้ และชอนมยองก็เป็นคนที่ช่วยชีวิตต็อกมันจากการพลัดตกหน้าผาลงไปในน้ำ สองคนรู้สึกผูกพันกันและสิ่งที่แปลกคืดมีปานรูปพระจันทร์หลังใบหูเหมือนกัน
เมื่อฝ่ายมีชิลรู้ว่าองค์หญิงมาตามหามุนโนที่วัดยอเร ก็ส่งคนไปฆ่าทุกคนที่อยู่ในวัด ก่อนที่องค์หญิงและต็อกมันจะมาถึง และถูกโพจงตามฆ่า โพจงถูกอิมจงฮาวรังที่ยองชุนส่งมายิง ทำให้ทั้งสามคนคือองค์หญิง โพจง และต็อกมันตกเขา คิมยูซินเป็นคนช่วยองค์หญิงไว้ และต็อกมันช่วยชีวิตโพจงไว้โดยให้จุ๊กบังช่วย เมื่อเมืองหลวงรู้ข่าวฮ่องแต่เสด็จมาที่เมืองนี้ พร้อมกับมีชิลที่เป็นห่วงโพจง และก็ได้พบกับชอนมยองที่ยูซินช่วยเอาไว้ ชอนมยองบอกว่าเป็นฝีมือของโพจงที่ทำ ฝ่ายมีชิลพยายามที่จะไม่ให้โพจงมีความผิด จนต็อกมันมาชี้ตัวและนำหลักฐานคือแหวนของโพจงมาจึงต้องยอมจำนนต่อหลักฐาน
ซอนต็อกบอกทุกคนว่าจุ๊กบังคือพ่อและโคโดคือพี่ชาย ซึ่งต็อกมันยังไม่รู้ว่าองค์หญิงคือใคร ทั้งหมดได้เข้าไปที่วังหลวงเป็นฮาวรังฝึกหัดของหน่วยยองวาของยูซิน ซึ่งไม่ได้รับการยอมรับจากเหล่าฮาวรัง จึงต้องทำการฝึกอย่างหนัก เมื่อเข้ามาที่วังหลวงต็อกมันก็เริ่มตามหามุนโน จนเวลาผ่านไปทั้งหมดก็เติบโตขึ้น เพื่อได้รับการยอมรับจากเหล่าฺฮาวรังทั้งหลายหน่วยยองวาของยูซินจำเป็นต้องประลองกับหน่วยอื่นๆ แต่ตอนนั้นมีสงครามพอดี หน่วยยองวาของคิมยูซินจึงต้องออกรบด้วย ครั้งนั้นต็อกมันแสดงความกล้าเมื่อถูกทหารของศัตรูล้อมทำให้ได้ช่วยเหลือชีวิตของใครหลายๆ คนรวมถึงอัลชอนรังด้วย กลุ่มของยูซินเป็นทหารรั้งท้ายแต่ในที่สุดก็หนีจากวงล้อมศัตรูมาได้ จนได้รับการยอมรับและได้ธงเต็มผืนของหน่วย
หลังจากที่กลับมาคิซอฮยอนพ่อของคิมยูซินก็ได้รับการยอมรับมากขึ้น ทำให้ซอลวอนรู้สึกว่าคิมซอฮยอนเป็นคู่แข่งและโพจงคิดจะฆ่าซอฮยอน เลยส่งคนไปลอบยิงแต่พลาดเป้า ความผิดถูกโยนให้ต็อกมันเป็นแพะรับบาป คนที่จะยืนยันว่าต็อกมันไม่ผิดคือองค์หญิงซึ่งปลอมตัวเป็นนักบวชอยู่กับต็อกมันคืนนั้น แต่ก็ไม่สามารถเปิดเผยได้ คิมยูซินจึงใช้อุบายปล่อยข่าวว่าจะไปนำตัวนักบวชมายืนยัน ก็เลยจับตัวคนร้ายได้ ต็อกมันเลยรอดพ้นจากข้อหานี้ และต็อกมันได้รู้ความจริงว่านักบวชที่ตนรู้จักมาตลอด คือองค์หญิงชอนมยอง
มีชิลพยายามที่จะให้ซอฮยอนมาเป็นพวกแต่ก็ไม่สำเร็จ ความสงสัยในอำนาจของมีชิล พระเจ้าจินฮึงสงสัยว่าน่าจะมาจากสิ่งของบางอย่าง ที่พระเจ้าจินฮึงควรได้รับแต่ไม่ได้รับสิ่งนั้นมา ซึ่งจริงๆ แล้วนั่นก็คือปฏิืทินของชาวคายา ที่ซาดาฮัมคนรักของมีชิลได้มาหลังจากที่ไปตีคายาแตก แต่ไม่ยอมมอบให้กับพระเจ้าจินฮึงแต่มามอบให้มีชิลคนรักของตนแทน ถึงแม้จะรู้ว่ามีชิลไม่ทำตามสัญญาที่ให้ไว้แต่กลับไปแต่งงานกับคนอื่นแล้ว ซึ่งเป็นสิ่งสุดท้ายที่ยิ่งใหญ่ที่ซาดาฮัมทำให้กับมีชิล เมื่อเกิดความสงสัยพระเจ้าจินฮึงจึงสั่งให้มุนโนสืบอย่างลับๆ ว่าของสิ่งนั้นคืออะไร ซึ่งหลังจากได้ของสิ่งนั้นมา ทำให้มีชิลเหมือนเป็นผู้รู้ดินฟ้า จึงได้รับการยอมรับจากผู้คนว่าเป็นคนที่ติดต่อกับสวรรค์และรับมติสวรรค์ได้ ซึ่งสิ่งที่ทุกคนอยากรู้ว่ามันคืออะไรมีชิลเรียกมันว่าแมฮวาของซาดาฮัม ซึ่งในครั้งนี้ปฏิทินจะมากับพวกคณะทูตต่างเมืองที่จะเดินทางมาที่เมืองหลวง
ชอนมยองสงสัยที่มีชิลไปที่วัดจึงส่งคนไปค้นวัดที่มีชิลไป แต่ก็ไม่พบอะไรและก็ไม่รู้ว่าแมฮวาของซาดาฮัมคืออะไร จนคณะทูตและ่พ่อค้าเดินทางมาถึงเมืองหลวง และครั้งนี้ชิลซุกกับโซฮวาก็มากับขบวนนั้นด้วย ซึ่งทั้งคู่ยังไม่ตายและได้รับการว่าจ้างให้คุมขบวนสินค้ามา หลังจากนั้นชิลซุกตั้งใจว่าจะพาโซฮวาออกไปใช้ชีวิตด้วยกันนอกเมือง มาครั้งนี้ชิลซุกสายตาไม่ค่อยดีเนื่องจากได้รับผลกระทบจากเปลวไฟที่ไหม้ในครั้งที่จะฆ่าต็อกมัน ส่วนโซฮวาก็พูดไม่ได้และจิตใจล่องลอย
เมื่อมีชิลรู้ว่าชิลซุกยังมีชีวิตอยู่และมาเมืองหลวง จึงส่งคนไปจับตัวชิลซุกกับโซฮวามาขณะที่เดินทางออกนอกเมือง ทั้งคู่กลับมาอยู่ในวังหลวงและมีชิลให้ทั้งสองคนพักอยู่ในตำหนักเทพ และให้ใต้ซือวอนซอลมารักษาตาของชิลซุก ต็อกมันมาสิบเรื่องแมฮวาของซาดาฮัมว่าคืออะไร และเข้ามาแอบดูสินค้า ซึ่งหนึ่งในนั้นคือหนังสือที่เคยเป็นของตนเองจากทะเลทราย เมื่อต็อกมันเห็นก็ตกใจเป็นอย่างมาก และถูกมีชิลจับได้ จากนั้นมีชิลก็ปล่อยต็อกมันไปและคิดว่าต็อกมันจะต้องกลับมาหาตนเองแน่นอน มีชิลส่งจดหมายมาหาต็อกแต่เป็นข้อความที่ขีดฆ่าออก จงใจให้คิมยูซินกับต็อกมันเข้าใจผิดกัน แต่ต็อกมันรู้ทันเพราะแผนทั้งหมดอยู่ในหนังสือที่ตนเองเขียน
และซ้อนแผนกลับไป เพื่อที่จะให้ได้ใกล้ชิดมีชิลและมีโอกาสสืบเรื่องแมฮวาของซาดาฮัม มีชิลให้ต็อกมันมาอ่านหนังสือให้ฟังตอนกลางคืน ต็อกมันพบชิลซุก แต่ชินซุกมองไม่เห็นและรู้ว่าชิลซุกอยู่ในตำหนักเทพ จึงบอกองค์หญิงและเอากริชของพระเจ้าจินฮึงให้องค์หญิงดู และบอกว่าได้พบกับชิลซุกที่ครั้งหนึ่งเคยจะฆ่าตนเอง หลังจากที่ได้ปฏิทินมามีชิลก็จะจัดพิธีวีซอนเจที่จะมีชิลเป็นผู้นำประกอบพิธี เหมือนพิธีที่จะได้รับมติจากสวรรค์ ซึ่งฝ่ายฮ่องเต้กับพระมเหสีก็รู้สึกหวั่นใจกลัวมีอะไรที่ไม่ดี ซึ่งแต่ละครั้งที่ประกอบพิธีมีชิลจะอ้างว่าได้รับบัญชาจากสวรรค์และเรียกร้องการลงทัณฑ์บางอย่าง ซึ่งแผนการในครั้งนี้มิแชงเป็นผู้จัดเตรียมทุกอย่างและใต้ซือวอนซอลเป็นคนทำนานการเกิดสุริยุปราคาให้
ในพิธีองค์หญิงขอเข้าร่วมทำพิธีกับมีชิล โดยมียูซินและโพจงร่วมพิธีด้วย และมีชิลก็บอกว่ามีนิมิตบอกว่าบัญชาสวรรค์อยู่ที่บ่อน้ำนาจง ซึ่งเมื่อทุกคนไปถึงก็มีพระผุดขึ้นมาจากบ่อน้ำซึ่งเป็นแผนที่มิแชงทำไว้ ซึ่งตัวอักษรที่เขียนบนพระหมายความว่า ชาวคายาต้องถูกขับไล่ ซึ่งก่อนหน้านี้มีชิลพยายามกล่อมยูซินให้เป็นพวกแต่ยูซินไม่ยอม และหากไม่ทำตามพระจันทร์จะดับแสง หลังจากนั้นก็เกิดจันทรุปราคาขึ้น ฮ่องเต้เลยต้องจำใจขับไล่ชาวคายาไปให้พ้นออกจากเมืองหลวง 40 ลี้ ซึ่งมีชิลมั่นใจว่าจริงๆ แล้วไม่มีหรอกบัญชาสวรรค์มีแต่บัญชาจากมีชิล
เมื่อต็อกมันไปอ่านหนังสือให้มีชิลฟัง ก็ได้เห็นภาพที่มีชิลวาดเกือบเสร็จเป็นภาพวาดพระเจ้าจินฮึงกำลังจะต่อสู้กับเสือและมีกริชอยู่ด้วย จึงได้รู้ว่ากริชที่ตนเองมีอยู่เป็นกริชชื่อเรยอพโดของพระเจ้าจิฮึง องค์หญิงพบโซฮวาที่หนีออกมากด้านนอกตำหนักเทพ จึงรู้ว่าในตำหนักมีห้องลับ ต็อกมันถามเรื่องกริชซอยอพโดกับองค์หญิงซอยอพโด แต่องค์หญิงไม่รู้ว่าเป็นมรดกตกทอด องค์หญิงจึงไปสืบจากฮ่องเต้กับพระสนมมายา แต่ได้คำตอบที่ไม่ตรงกันจึงทำให้องค์หญิงสงสัย ในขณะเดียวกับอึนเจก็ถามเรื่องกริชนั้นกับฮ่องเต้ จากนั้นองค์หญิงไปหาข้อมูลของแม่ต็อกมัน ที่ต็อกมันเคยบอกว่าเป็นนางกำนัลในวังที่ฝ่ายทะเบียนนางใน ก็ได้รู้ว่าโซฮวาเป็นนางกำนัลของตำหนักฮ่องเต้และตายไปในวันที่องค์หญิงเกิด ทำให้ยิ่งรู้สึกสงสัยเลยให้ใต้เท้ายงชุน ไปสืบว่ามุนโนกับชิลซุกหายไปเมื่อไหร่และหายไปทำภาระกิจอะไร
เมื่อต็อกมันรู้จากองค์หญิงว่ากริชนั้นเป็นมรดกตกทอดจากระเจ้าจินฮึงให้ฮ่องเต้ จึงใช้ให้จุ๊กบังแอบเข้าไปในท้องพระโรงเอาฎีกาไปใส่ไว้ถาดในฎีกาที่จะขึ้นถวายฮ่องเต้ ก่อนออกมาจุ๊กบังได้ขโมยตุ๊กตาหยกออกมาด้วย ในระหว่างที่จะนำฎีกาถวายฮ่องเต้แต่ระหว่างนั้นฝนตก ใต้เท้าอึนเจจึงสั่งให้เอามาตากและพบฎีกาของต็อกมัน ที่บอกว่าตนเองมีกริชอยู่ในครอบครองและขอนัดพบฮ่องเต้ ใต้เท้าอึนเจกลัวว่าจะเป็นอันตราย จึงสั่งให้อัลชอนรังพาคนไปซุ่มเพื่อฆ่าคนส่งสารนั้นตามที่นัดพบ ซึ่งต็อกมันก็รวมอยู่กับคนที่ไปกับอัลชอนรังด้วย เมื่อรู้คำสั่งว่าให้ฆ่าคนที่จะปรากฏตัวที่ขอพบฮ่องเต้ ต็อกมันก็ตกใจแยกออกจากกลุ่ม อัลชอนตามมาพบเข้าและเข้าใจว่าเป็นคนร้ายคนนั้นเลยสู้กัน ผ้าคลุมหน้าต็อกมันหลุดออกจึงรู้ว่าเป็นต็อกมัน ต็อกมันจึงทวงสัญญาที่อัลชอนรังบอกจะตอบแทนที่ต็อกมันเคยช่วยชีวิตไว้ อัลชอนจึงไว้ชีวิตต็อกมัน
องค์หญิงเริ่มรู้และปะติดปะต่อเรื่องราวได้ จากการที่ไปค้นหาข้อมูลเรื่องดาวเคยาง จึงไปถามความจริงจากมเหสีมายา และได้รู้ว่าตนเองเป็นฝาแฝดและแฝดอีกคนเป็นเด็กผู้หญิง ใต้เท้าอึนเจสอบสวนเรื่องที่มีคนเอาฎีกาไปวางก็พบว่ามีของมีค่าชิ้นหนึ่งหายไปจากท้องพระโรง และคนร้ายนำแลกกับยาชูกำลัง โดยพ่อค้าให้ข้อมูลว่าคนที่นำไปแลกน่าจะเป็นคนที่อยู่ในวัง จึงทำให้มีการตรวจค้นตัวฮาวรังฝึกหัดทุกคน และตรวจค้นที่พัก เมื่อฮ่องแต้รู้ว่าใต้เท้าอึนเจทำไปโดยพละการ การค้นตัวจึงหยุดลงต็อกมันไม่ต้องถอดเสื้อ ในระหว่างที่ฮ่องเต้เดินทางจะมาพบกับอึนเจก็ได้พบกับโซฮวาที่หนีออกมาจากตำหนักเทพ จึงรู้ว่าโซฮวายังไม่ตาย
หลังจากที่เหล่าทหารมาค้นที่อยู่ของพวกต็อกมัน เมื่อทุกคนกลับมาก็มาเจอผ้าอนามัยในหีบของต็อกมัน ทำให้จุ๊กบังรู้ว่าต็อกมันเป็นผู้หญิงและก็รู้ว่า จริงๆ ยูซินก็รู้มาก่อนแล้วว่าต็อกมันเป็นหญิง และปกป้องต็อกมันไม่ให้ใครรู้ องค์หญิงเล่าเรื่ององค์หญิงฝาแฝดให้ยูซินฟัง ว่าจริงๆ แล้วตนมีฝาแฝดและสิ่งที่เกิดขึ้นทุกอย่างฝาแฝดคนนั้นน่าจะคือต็อกมัน แต่ว่าติดอยู่ที่ต็อกมันเป็นชาย คิมยูซินเลยบอกความจริงว่าจริงๆ แล้วต็อกมันเป็นผู้หญิง
ตอนนี้ทุกคนรู้ว่าโซฮวากลับมาแล้ว รวมทั้งมีชิลที่รู้ความจริงแล้วว่าผู้หญิงที่ชิลซุกพามาคือโซฮวา จึงให้ย้ายที่ซ่อนของโซฮวากับชิลซุกไปนอกวัง และวางแผนชิงตัวโซฮวากลับมา ให้ชิลซุกเข้าใจผิดว่าเป็นฮ่องเต้เป็นคนสั่ง ในขณะเดียวกับคนของฮ่องเต้ก็ไปชิงตัวจนได้ตัวโซฮวามา หลังจากนั้นชิลซุกก็ถูกพากลับมาที่ตำหนักเทพ
ส่วนเรื่องที่ต็อกมันเป็นองค์หญิง ชอนมยองกับคิมยูซินจะยังไม่บอกต็อกมันกลัวว่าต็อกมันจะยังรับไม่่ได้ ก็เลยคิดว่าจะส่งต็อกมันไปอยู่ที่เขาศักดิ์สิทธิ์ก่อน เมื่อต็อกมันรู้ก็ขอองค์หญิงเข้าเฝ้าฮ่องเต้แต่ชอนมยองไม่อนุญาต ในขณะเดียวกันพระมเหสีก็มาพบชอนมยอง ต็อกมันเลยทำอุบายให้ของซึ่งเป็นปลอกของกริชแก่นางกำนัลของพระมเหสี ทำให้พระมเหสีขอดู ต็อกมันนัดพระมเหสีมาพบตามลำพัง ชอนมยองรู้จึงตามมา จนต้องบอกความจริงกับทั้งสองคนว่าต็อกมันเป็นลูกของพระมเหสีและน้องสาวฝาแฝดของตนเอง ต็อกมันตกใจมากและยูชินรังก็พาออกไปนอกเมืองเพื่อสงบสติอารมณ์
ในขณะเดียวกันพวกของมีชิลก็ให้พ่อค้าที่แลกตุ๊กตาหยกกับยาชูกำลัง ให้มาดูฮาวรังฝึกหัดทุกคน จนรู้ว่าจุ๊กบังคือคนที่เข้าไปในท้องพระโรง และถูกจับไปทรมานเพื่อจะให้พูดความจริงว่าเข้าไปเพื่ออะไรและใครเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง แต่จุ๊กบังไม่รู้จริงๆ ใต้เท้าอึนเจให้คนไปจับตัวต็อกมันและย้ายโซฮวาไปอยู่ที่อื่น คิมยูซินเลยพาต็อกมันหนีออกจากวัง ระหว่างนั้นชิลซุกเห็นต็อกมัน จึงไปบอกกับมีชิลว่า เด็กแฝดที่ตนเองได้รับคำสั่งให้ตามฆ่าจริงๆ ก็คือต็อกมัน
ยูชินรังพาต็อกมันหนีไปได้ ใต้เท้าอันเจสั่งให้อัลชอนรังติดตามและจับตาดู ให้เหตุผลว่าทั้งหมดที่ทำเพื่อราชสำนัก ใต้เท้าอึนเจไปช่วยจุ๊กบังจากซอลวอนได้ และนำตัวมาสอบสวนจนได้รู้ว่าต็อกมันคือองค์หญิง ฝ่ายมีชิลเมื่อรู้ว่าต็อกมันเป็นองค์หญิง ก็สั่งให้ไปจับตัวต็อกมันกลับมา ต็อกมันเข้าใจว่าฮ่องเต้เป็นคนสั่งฆ่าตัวเองทั้งๆ ที่จริงๆ เป็นฝีมือของใต้เท้าอึนเจ ยูซินพาต็อกมันมาถึงหมู่บ้านยางจิที่มีโรคระบาดไปทั่ว และส่งข้อความไปหาซอฮยอนพ่อของตนเอง เพื่อขอค่าใช้จ่ายในการเดินทาง เพราะระหว่างเดินทางมาไม่ได้เตรียมตัว
ใต้เท้าอึนเจไปยื่นข้อเสนอให้ซอฮยอนไปฆ่าต็อกมันแล้วจะให้ยูซินแต่งงานกับองค์หญิงชอนมยอง และบอกฮ่องเต้ว่าตัวเองมีคำสั่งให้ส่งต็อกมันไปเมืองจีน แต่ฮ่องเต้รู้ว่าจริงแล้วอึนเจจะฆ่าต็อกมัน ซอลวอนส่งคนไปเอาตัวโซฮวา จุ๊กบัง โคโด ไปไว้กับใต้ซือวอนซอลที่วัดและขังไว้ และสั่งให้คนสืบเรื่องของซอฮยอนว่าจะไปไหนและส่งคนติดตามไป ระหว่างทางยูซินและต็อกมันได้พบกับ พีดาม ศิษย์ของมุนโน ด้วยความหิวจึงแลกของกินกับผ้าคาดหัวและนัดเพื่อไถ่ของคืน
ยูซินไปพบซอฮยอนเพื่อไปเอาทุนที่จะเดินทาง ขณะนั้นคนที่ซอฮยอนสั่งมาฆ่าต็อกมันก็มาถึงที่ที่ต็อกมันอยู่และจะลงมือฆ่าต็อกมันเกิดการต่อสู้กัน พีดามที่หาสมุนไพรอยู่แถนนั้นก็เห็นเหตุการณ์ก็มาช่วยชีวิตต็อกมันไว้ พีดามเลยพายูซินและต็อกมันมาที่หมู่บ้านยางจิ และมาพบกับมุนโนอาจารย์ของตัวเอง ซึ่งทั้งต็อกมันและยูซินไม่เคยเห็นมุนโนมาก่อนเลยไม่รู้จัก พวกของซอลวอนตามมาจนถึงหมู่บ้านยางจิ และเจอกับพีดาม พีดามได้ตกลงกับซอลวอนเรื่องสมุนไพรจำนวนมาก เพื่อแลกกับตัวต็อกมัน พีดามจึงจับยูซินขังไว้และจับต็อกมันมันไว้รอเวลาที่จะไปส่งให้ซอลวอน ซึ่งตอนนั้นต็อกมันสงบและยอมรับชะตากรรม
ขณะที่ใต้เท้าอึนเจก็มาพูดเรื่องแต่งงานระหว่างคิมยูซินกับองค์หญิงชอนมยอง ด้วยเหตุผลเรื่องการแต่งตั้งรัชทายาทว่าจะตัดปัญหาเรื่องนี้ไปได้และจะได้ขุมกำัลังจากคายา ในระหว่างนั้นฝ่ายมีชิลก็มีการเรียกประชุมสภาขุนนางด่วน เพื่อพูดเรื่องการกำเนิดฝาแฝดและคำทำนายที่จะสูญสิ้นรัชทายาทชาย โดยที่ให้ชิลซุกมาเป็นพยานว่ามีการกำเนิดฝาแฝดขึ้นจริง แต่ว่าถ้าเป็นอย่างที่สภาพูดจริงฝ่ายของมีชิลต้องนำต็อกมันกลับมาเพื่อเป็นการยืนยัน
ทางฝ่ายพีดามเมื่อถึงเวลานัด ก็พาต็อกมันไปให้ซอลวอนเพื่อแลกกับสมุนไพร และพบว่าทั้งๆ ที่ต็อกมันมีกริชอยู่ในมือที่สามารถตัดเชือกหนีไปได้ แต่ต็อกมันก็ไม่ได้หนี ต็อกมันถูกส่งตัวให้ซอลวอน เมื่อพีดามเอาสมุนไพรกลับมา ก็โดนมุนโนต่อว่าจึงคิดได้และจะไปช่วยต็อกมัน ในขณะเดียวกับที่ยูซินก็หนีออกมาจากที่คุมขังได้ ต่างมุ่งหน้าไปช่วยต็อกมัน ระหว่างนั้นต็อกมันคิดจะฆ่าตัวตายด้วยกริชที่ติดตัวมา โพจงเอามือไปรับมีดไว้เลยได้รับบาดเจ็บ พีดามและยูซินพาต็อกมันหนีมาได้ โดยกระโดดหน้าผาหนีตกลงไปในน้ำ ยูซินช่วยต็อกมันไว้และทำให้พีดามรู้ว่าต็อกมันเป็นหญิง ทั้งสามไปแอบอยู่ในถ้ำ ในขณะที่ทหารของซอลวอนก็ตามหาอยู่ด้านนอกเต็มไปหมด
ระหว่างนั้นองค์หญิงชอนมยองก็ให้อัลชอนรังพาตนเองติดตามต็อกมันไป จนเจอกับพีดามและพามาพบต็อกมันกับยูซิน เมื่อเจอกับต็อกมัน ชอนมยองเอาชุดที่พระมเหสีตัดให้ต็อกมันมาให้ใส่ ซึ่งเป็นชุดขององค์หญิงเหมือนกันกับของชอนมยอง ยูซินบอกกับองค์หญิงชอนมยองว่า ตัดสินใจที่จะหนีไปกับต็อกมัน ชอนมยองเลยไม่ได้บอกเรื่องที่ทางวังหลวงกำลังจะจัดงานอภิเษกสมรสระหว่างยูซินกับตนเอง องค์หญิงบอกให้ต็อกมันหนีไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับยูซินและลืมเรื่องทั้งหมด
ฝ่ายของมิแชงกับธิดาเทพกลัวคำทำนายที่ว่าต็อกมันจะคือผู้ล้มอำนาจของมีชิลได้ จึงสั่งให้แดนัมโบไปตามฆ่าต็อกมันโดยใช้ลูกดอกอาบยาพิษและทำไม่ให้มีชิลรู้ แดนัมโบติดตามมาจนพบกับองค์หญิงกับอัลชอนรัง และสะกดรอยตามองค์หญิงไป องค์หญิงกับอัลชอนใช้อุบายการเปลี่ยนเสื้อผ้ากันกับยูซินและต็อกมัน แต่แดนัมโบไหวตัวทันจะยิงต็อกมันทำให้ทั้งยูซินและต็อกมันตกเขาไป แต่ไม่เป็นอะไร ต็อกมันเปลี่ยนมาใส่ชุดฮาวรังฝึกหัด พีดามได้เรือมาจากการช่วยเหลือของมุนโนและเตรียมเรือไว้เพื่อจะให้ยูซินหนีไปกับต็อกมัน ทุกคนมาส่งที่ท่าน้ำ แดนัมโบตามาทันและเข้าใจผิดว่าต็อกมันใส่ชุดองค์หญิง เลยทำให้ยิงลูกธนูถูกองค์หญิง จนต้องพากันมาซ่อนตัวที่ถ้ำอีกครั้ง
ต็อกมันและพีดามเข้าไปในเมืองเพื่อหายามารักษาองค์หญิง ยูซินอยู่กับองค์หญิงและองค์หญิงขอร้องไม่ให้ไปไหนเพราะรู้ว่าตนเองกำลังจะตาย องค์หญิงบอกเรื่องแต่งงานกับยูซินและบอกความในใจกับยูซิน และคำสั่งเสียสุดท้ายให้ยูซินกับต็อกมันไปเริ่มชีวิตใหม่ และฝากหวีไว้ให้ต็อกมัน จากนั้นก็สิ้นใจ ตอนนี้เศร้ามากๆ 
ทุกคนในวังหลวงรู้ข่าวการตายขององค์หญิงชอนมยอง มีชิลสั่งยกเลิกคำสั่งทั้งหมดและให้ซอลวอนกลับวังหลวง ใต้เท้ายงชุนสั่งให้คนไปเชิญองค์ชายชุนชูลูกขององค์หญิงชอนมยองกลับมาวังหลวง
หลังจากที่องค์หญิงตายต็อกมันก็ซึมเศร้าและไม่สบายไปหลายวัน จนฟื้นไข้ ยูซินมอบหวีที่ชอนมยองฝากไว้ให้ต็อกมันและบอกคำสั่งเสียสุดท้ายขององค์หญิง ว่าให้ยูซินพาต็อกมันหนีไปให้ไกลแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่ต็อกมันบอกว่าจะไม่ทำตามคำสั่งเสียนั้นและหักหวีทิ้ง และขอความช่วยเหลือจากพีดามเพื่อที่จะยึดครองชิลลา พีดามกลับไปพบมุนโนและมุนโนถามเรื่องที่ช่วยเหลือพวกคิมยูซิน และถามย้ำเพื่อต้องการรู้ว่าตอนนี้พีดามมีใจที่คิดจะช่วยเหลือคนอื่นแล้วจริงๆ จึงบอกให้พีดามเตรียมตัวออกเดินทาง เพื่อไปทำภาระกิจบางอย่างที่มุนโนเคยตั้งใจไว้
อัลชอนรังมาเรียกร้องให้ฮ่องเต้สืบหาคนที่เป็นต้นเหตุการตายขององค์หญิง แต่ฮ่องเต้ก็จำเป็นที่จะไม่สอบสวน ซึ่งหากต้องสอบสวนก็จำจะต้องยกเรื่องการกำเนิดฝาแฝดขึ้นมา ซึ่งจะเป็นผลเสีย ดังนั้นการที่องค์หยิงตายจึงเป็นเพียงอุบัติเหตุ มีชิลไปเอาผิดกับมิแชงเรื่องไม่ทำตามคำสั่ง ให้มิแชงกินยาพิษแต่มิแชงร้องขอชีวิตไว้ และธิดาเทพก็ไ้ดรับยาพิษนั้นด้วยและได้เตือนมีชิลเรื่องพรจากสวรรค์จะจากคนที่ไม่เกรงกลัวสวรรค์ไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อัลชอนรังผิดหวังจากการเรียกร้องให้สอบสวนการตายขององค์หญิง จึงคิดจะฆ่าตัวตายแต่ต็อกมัน มาขอให้มีชีวิตอยู่ต่อไป ตนเองจะกลับไปเป็นองค์หญิงและเป็นนายของหน่วยฮาวรังให้ได้ ใต้เท้าอึนเจรู้สึกผิดจึงไปจากวังหลวง ยูซินรู้แผนการของต็อกมันจึงไปเตือนต็อกมันและยืนยันที่จะร่วมมือกับต็อกมัน ต็อกมันกลัวว่าตนเองจะใจอ่อนเพราะต่อจากนี้ไปหากต็อกมันได้เป็นองค์หญิงจริงๆ จะต้องห่างเหินกันและทำในสิ่งที่เคยทำแบบเมื่อก่อนไม่ได้
ต็อกมันปลอมตัวเป็นคนในตำหนักเทพ เพื่อพบกับพระมเหสีและเข้าไปในห้องลับ จนพบกับธิดาเทพเพื่อที่จะไปถามว่าใครคือคนที่คำนวณปฏิทินให้กับมีชิล ขณะนั้นธิดาเทพก็ไ้ด้เห็นนิมิตว่าต็อกมันคือผู้ที่จะได้ครองบัลลังค์ต่อไป ระหว่างนั้นมีชิลก็เข้ามาพอดีต็อกมันจึงไปแอบอยู่หลังม่าน ก่อนที่ธิดาเทพจะกินยาตาย ก็ได้พูดชื่อใต้ซืิอวอนซอลแห่งวัดฮวาด็อกให้ต็อกมันรู้ มีชิลจะไปพบใต้ซือที่ัวัดฮวาด็อกด้วยตนเอง ฝ่ายของซอนต็อกก็วางแผนที่จะไปเอาตัวใต้ซือมาเช่นกัน และขณะนั้นวอลยาชาวคายาที่เป็นหัวหน้าหน่วยยาฮเว ก็ซุ่มที่จะโจมตีชิงตัวใต้ซือออกมาเช่นกัน เมื่อมีชิลกลับไปวอลยาก็เข้าไปลักพาตัวใต้ซือไปได้ พวกของต็อกมันมาช้าไป และได้รู้ว่าเป็นฝีมือของพวกยาฮเว และเป้าหมายต่อไปคือครอบครัวของคิมยูซิน ขณะนั้นจุ๊กบังกับโคโด ก็พาโซฮวาออกมาจากที่คุมขังได้ แต่โซฮวาได้พลัดตกจากเขาลงไป
มีการปล่อยข่างเรื่องพระมเหสีให้กำเนิดทารกแฝด แต่ยังไม่มีใครรู้ว่าเป็นฝีมือของใคร ฮ่องเต้สงสัยว่าต็อกมันจะเป็นคนทำ ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นฝีมือของใต้เท้าเซจงและฮาจง ยูซินพบกับพวกของยาฮเวที่มาเกิดการต่อสู้กัน จากนั้นยูซินจึงให้พาไปพบหัวหน้ายาฮเวและเสนอที่ดินให้เป็นที่อยู่ของชาวคายาเพื่อแลกกับการเป็นพันธมิตรกัน องค์หญิงให้พีดามไปสืบเรื่องยาฮเว พวกของโพจงก็มาสืบเช่นกัน ด้วยไหวพริบของพีดามทำให้จับคนส่งสารได้ ถึงแม้ว่าจะเป็นตัวอักษรลับแต่พีดามสามารถอ่านได้เพราะเคยใช่้กับมุนโน ซึ่งมุนโนเคยเป็นชาวคายามาก่อน
เมื่อรู้ที่ซ่อนของยาฮเว พวกของต็อกมันก็เดินทางไปที่นั่น คิมยูซินจึงบอกกับพวกยาฮเวว่าต็อกมันคือองค์เหนือหัวของกลุ่มพันธมิตร และบอกกับต็อกมันว่าแต่ความรู้สึกที่มีต่อต็อกมันจะสิ้นสุดลงเท่านี้ จากนี้ไปจะยอมทำทุกอย่างเพื่อต็อกมัน จะรับใช้และช่วยเหลือต็อกมัน แต่จะไม่สามารถที่จะรักต็อกมันแบบชายคนหนึ่งได้อีกต่อไป จะไม่สามารถปลอบใจกันอย่างคนธรรมดาได้อีก และจะยอมรับใช้ในฐานะต็อกมันเป็นองค์เหนือหัว
จากนั้นต็อกมันได้พบกับใต้ซือวอลชอนและขอร้องให้ใต้ซือช่วยคำนวณวันเกิดสุริยุปราคาใ้ห้ แต่ใต้ซือก็ยังไม่ยอม ต็อกมันปล่อยข่าวว่าใต้ซืออยู่กับพวกของตน และวางแผนเรื่องคำทำนายในหลักศิลาที่มีในสมัยก่อน จุ๊กบัง และโคโด เพิ่งรู้ว่าต็อกมันคือองค์หญิง ยูซินไม่ให้บอกเรื่องแม่ของต็อกมันกับต็อกมันในตอนนี้
ในวังหลวงก็เกิดเหตุการณ์เหมือนลางบอกเหตุที่จะเกิดอาเพศซึ่งเป็นฝีมือของพวกมีชิล ทำให้คนเกิดความหวาดกลัวและอยากให้มีชิลมาช่วยปัดเป่าอาเพศออกไป เพื่อเป็นการกำจัดเภทภัยมีชิลจึงมีพิธีบวงสรวงต่อสวรรค์ ในขณะที่ใต้ซือก็ยอมคำนวณปฏิทินให้ต็อกมันแล้วแต่ต็อกมันไม่ยอมบอกใครและบอกว่าจะบอกกับคนเดียวคือพีดาม ระหว่างนั้นต็อกมันก็เริ่มดำเนินการตามแผน มีนกเรืองแสงออกมาบินวนที่ตำหนักขององค์หญิงชอนมยอง เช้าวันรุ่งขึ้นก็มีศิลาผุดขึ้นที่บ่อนางจองซึ่งต็อกมันใช้อุบายเดียวกับที่มิแชงเคยใช้ในครั้งที่มีพระผุดขึ้้นมาจากบ่อ ซึ่งข้อความในแผ่นศิลาเป็นคำทำนายอีกท่อนที่หายสาปสูญไป ซึ่งต็อกมันส่งพีดามไปเป็นผู้ทำพิธีที่บ่อนาจอง ซึ่งมั่นใจว่าพีดามเมื่อพบหน้ากับมีชิลจะไม่กลัว และให้แต่งหน้าเละและใส่หน้ากากไว้เพื่อที่จะอำพรางสีหน้า ซึ่งต็อกมันกลัวว่ามีชิลจะอ่านใจออก
ในแผ่นศิลาที่เหลืออยู่ท่อนแรก เป็นคำทำนายที่เขียนไว้ว่า "เมื่อพระราชาให้กำเนิดฝาแฝด จะสูญสิ้นรัชทายาทชาย" ซึ่งท่อนที่ต็อกมันทำขึ้นเขียนว่า "เมื่อหนึ่งในเคยางกลับสู่สรวงสวรรค์ จะมีสุริยคราสเกิดขึ้น เคยางต้องได้รับการแต่งตั้งขึ้นอีกครั้งจะทำให้ท้องฟ้ากลับมาสว่างสไวเหมือนเดิมและฟ้าใหม่จะมาเยือน" เมื่อมีชิลรู้ก็รู้ว่าเป็นศิลาของปลอม เลยให้โพจงนำตัวพีดามไปพบเพื่อสืบหาความจริง หน้าที่ของพีดามคือ ทำให้มีชิลเชื่อว่าวันนั้นจะเกิดสุริยคราสจริงๆ มีชิลสืบสวนพีดามทำให้ได้รู้ว่าพีดาม เป็นคนที่มีความฉลาดหลักแหลมและมีไหวพริบเป็นเลิศเพื่อเอาตัวรอด
เมื่อพีดามเผชิญหน้ากับมีชิลอีกครั้ง พีดามเอาหน้ากากและหน้าตาเละเทะออกเพราะมันใจว่ามีชิลไม่อาจจะเดาออกได้จากสีหน้าของเขาแน่นอน แต่ก็น่าแปลกจริงๆ ที่พีดามเป็นคนเดียวที่มีชิลไม่สามารถที่จะอ่านใจออก และพีดามถูกนำตัวไปขังไว้ หลังจากที่เรื่องสุริยคราสถูกปล่อยข่าวออกไป ชาวบ้านพากันแตกตื่นเพื่อเรียกหามีชิล ซึ่งมีชิลกำลังคิดว่าจริงๆ แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นคือไพ่หลอกหรือไพ่จริง และต็อกมันก็ให้ยูซินนำตัวอย่างของปฏิทินมาให้มีชิลดูเพื่อให้เชื่อว่าจะเกิดสุริยคราสจริงๆ หลังจากที่ได้พูดคุยกันมีชิลก็จับพิรุจในตัวยูซินได้และในบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ตรงกับที่มีชิลเคยรู้มาและเชื่อว่ายูซินโกหก ทำให้มีชิลเชื่อว่าจะไม่มีสุริยคราสเกิดขึ้นแน่นอน และฝากยูซินไปบอกต็อกมันว่าจะไม่มีสุริยคราสเกิดขึ้น ยูซินรู้สึกไม่ดีที่ตนเองทำให้เสียแผน
หลังจากที่คุมตัวออกมาจากห้องขังพีดามก็ต่อสู้กับโพจงและซอกพุม และทหารทั้งๆ ที่ถูกมัดมือไว้แต่สุดท้ายก็จนมุมถูกจับอีกครั้ง มีชิลไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ และบอกว่าจะไม่มีสุริยคราสเกิดขึ้น และวันนั้นก็ไม่มีสุริยคราสเกิดขึ้นจริงๆ วันรุ่งขึ้นพีดามจึงถูกนำตัวไปลงโทษโดยการเผาที่ลาน ต่อหน้าประชาชน โทษฐานหลอกลวงและดูหมิ่นราชสำนัก โดยมีทุกคนมาเป็นพยาน ในขณะที่จะลงมือเผาพีดามก็เกิดสุริยคราสขึ้น ทุกคนต่างแตกตื่นและตกตะลึง เมื่อสุริยคราสเริ่มคลาย ต็อกมันก็ปรากฏตัวขึ้น ยูซิลและอัลซอน ประกาศให้ทุกคนรู้ว่าต็อกมันคือคนที่ทำให้ท้องฟ้าสว่างสไวขึ้นอีกครั้ง พวกของต็อกมันก็เรียกร้องให้ฮ่องเต้ชี้แจงเรื่องฝาแฝด โดยปลอมตัวอยู่ในกลุ่มของประชาชน จากนั้นฮ่องเต้และมเหสีมายา ก็อธิบานเรื่องที่เกิดขึ้นทุกคนยอมรับและยอมรับองค์หญิงต็อกมัน ต็อกมันจึงได้ฐานันดรศักดิ์เป็นองค์หญิง และผู้คนต่างพากันพูดว่าต็อกมันคือธิดาสวรรค์คนใหม่
ต็อกมันไม่ได้กลับมาเพื่ออยู่อย่างสงบสุขในฐานะองค์หญิง แต่กลับมาเพื่อสานต่อจากองค์หญิงชอนมยองเพื่อต่อสู้กับมีชิล ฝ่ายมีชิลก็กำลังปรึกษากันว่าจะทำอย่างไรต่อไป และตักตวงผลประโยชน์จากราชสำนักและปรับผลประโยชน์ระหว่างขุนขางกับราชสำนักจาก 40/60 เป็น 50/50 ฝ่ายมีชิลเสนอให้รีบสถาปนาองค์หญิงต็อกมัน เพื่อให้เห็นว่าพวกตนมีความสามัคคี และการสถาปนาองค์หญิงต็อกมันก็เกิดขึ้นอย่างสมเกียรติ ภายใต้ความเสียใจและคับแค้นใจของมีชิลที่ต้องปกปิดไว้ ต็อกมันได้เป็นผู้ดูแลหน่วยฮาวรังแทนองค์หญิงชอนมยอง และแต่งตั้งอัลชอนรังเป็นองครักษ์ประจำตัวและฮาวรังฝึกหัดของหน่วยบีชอนจิโดของอัลชอนให้เป็นองค์รักษ์หลวง มีชิลโกรธมากสั่งให้ซอลวอนไปเอาตัวใต้ซือวอนซอนมาให้ได้ และให้จับตาดูอัลชอนกับยูซินไว้ เพราะจะนำไปให้พบกับใต้ซือ
องค์หญิงสั่งให้ยูซินกับอัลชอนไปนำงานที่ใต้ซือทำไว้ให้ซึ่งคาดว่าจะเสร็จแล้ว โพจงเห็นดังนั้นจึงติดตามยูซินกับอัลชอนไป องค์หญิงบอกกับฮ่องเต้ว่าจะเปิดเผยเรื่องปฏิทินให้คนทั่วไปได้รับรู้ จะได้ไม่ต้องมีปัญหาเกี่ยวกับการนำเรื่องนี้เอาไปใช้เพื่ออำนาจในภายหลัง ซึ่งสิ่งที่ใต้ซือทำให้ คือ การออกแบบหอดูดาว สิ่งที่ต็อกมันทำหอดูดาวก็เพื่อในภายภาคหน้าจะได้ไม่มีใครเอาอำนาจนี้ขึ้นมาอ้างได้อีก ขณะที่พวกยูซินเดินทางไปพบใต้ซือวอนซอน จุ๊กบัง โคโด ขอตัวไปฉี่ ก็เลยถูกพวกโพจงจับและมัดเอาไว้ทำให้เสียเวลาเดินทาง พวกของโพจงจึงมาถึงที่วัดก่อนและนำตัวใต้ซือวอนซอนออกไป ระหว่างนั้นพวกของยูซินกับอัลชอนมาพอดีเลยเกิดการต่อสู้กัน โพจงและซอกพุมพาใต้ซือไป ยูซินตามมาทันเลยเกิดการต่อสู้ระหว่างยูซินกับโพจง โพจงท้าให้ประลอง เพื่อต้องการรู้ว่าครั้งที่ไปพาตัวต็อกมันกลับมาที่เคยปะทะกันเขาไม่ได้แพ้ยูซินจริงๆ แต่ในเมื่อคำสั่งเรื่องการมาพาตัวใต้ซือกลับไปเป็นขององค์หญิงต็อกมัน โพจงและซอกพุมเลยยอมปล่อยตัวใต้ซือให้มากับยูซินและอัลชอน
สิ่งแรกที่องค์หญิงจะทำ คือ การสร้างหอดูดาวและเปิดเผยปฏิทินเพื่อให้ชาวบ้านทุกคนรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงของดินฟ้าอากาศ ซึ่งมีชิลก็บอกกับต็อกมันว่าต็อกมันกำลังจะโยนทิ้งอำนาจที่ได้มาไป ผู้คนต้องการจินตนาการและผู้ชี้นำ ชาวบ้านต่างพูดถึงการสร้างหอดูดาว และมีประกาศจากวังหลวงว่ามีการสถาปนาองค์หญิงต็อกมันแล้ว มุนโนเห็นประกาศ ก็มุ่งไปที่ที่เคยให้ต็อกมันและโซฮวาเคยไปพักพิงเมื่อหลายปีก่อน แต่กลับพบจดหมายของโซฮวา ซึ่งได้พาต็อกมันหนีไปตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน เนื่องจากโซฮวาไม่อยากให้ต็อกมันมาพัวพันกับเรื่องอำนาจแบบนี้อีก พีดามบอกกับมุนโนว่า ฮาวรังฝึกหัดคนที่ไปพบที่หมู่บ้างยางจิคือองค์หญิงต็อกมันและตนเองต้องการที่จะช่วยและอยู่เคียงข้างองค์หญิง
ชิลซุกไปประมือกับพีดามเพื่อทดสอบและมาแจ้งกับซอลวอนว่า เป็นเพลงดาบของมุนโนแน่นอนและจะคอยติดตามดูพีดาม องค์หญิงสั่งให้ยูซินหาทางทำให้วอลยาและซอลจิมาอยู่ในวังหลวงให้ได้ ทางด้านของโซฮวาหลังจากตกเขาแล้ว คนของมีชิลก็ให้ด็อกชุงเอาไปขังไว้ ซึ่งคนของยูซินก็ตามดูอยู่ โซฮวาทำร้ายนางกำนัลที่ไปส่งข้าวและแอบเปลี่ยนชุดเพื่อหลบหนีออกมา เมื่อพวกของมีชิลมีคำสั่งฆ่าจึงได้รู้ว่าโซฮวาหลบหนีออกไปแล้ว โซฮวาเห็นข่าวที่องค์หญิงจะมาบวงสรวงเลยมุ่งหน้าไปที่นั่น ขณะเดียวกับพวกของมีชิลก็ตามมา เมื่อองค์หญิงมาถึงที่บวงสรวงก็พบว่าแทบไม่มีคนของราชสำนักมาเลย มีเพียงชาวบ้านหนึ่งเท่านั้น และเมื่อองค์หญิงต็อกมันเดินทางกลับโซฮวาก็มาเรียกต็อกมัน ทำให้ต็อกมันหยุดเกี้ยวเพราะได้ยินเสียงโซฮวา แต่เมื่อชิลซุกเห็นว่าเป็นโซฮวาก็เข้ามาหา ทำให้โซฮวาวิ่งหนีไป จนถูกพวกของมีชิลจับได้และจะฆ่านางแต่มุนโนมาช่วยไว้ทัน ชิลซุกตามมาเจอเข้าจึงต่อสู้กับมุนโนและได้พบกันจึงรู้ว่าเป็นมุนโน โซฮวาแอบหนีไปได้ ต็อกมันสั่งกลับขบวนเสด็จและไปดูยังที่ที่ได้ยินเสียงเรียก สุดท้ายต็อกมันจึงได้พบกับโซฮวา ตอนนี้ขนลุกเลย
เมื่อมุนโนกับชิลซุกตามมา ทำให้มุนโนได้รู้ว่าองค์หญิงต็อกมันก็คือเด็กคนที่โซฮวาพาออกนอกวังกับต็อกมันคือคนคนเดียวกัน ในเรื่องโซฮวาดูหน้าอ่อนพอๆ กันต็อกมันเลย ซึ่งต็อกมันไม่รู้ความจริงเรื่องที่โซฮวาถูกมีชิลจับตัวไป เช่นเดียวกับชิลซุกที่ไม่รู้ว่าพวกมีชิลเคยจับตัวโซฮวามา และโซฮวาก็ขอใหฺ้่ฮ่องเต้ปิดเรื่องนี้เป็นความลับต่อไปเพราะตอนนี้ตนเป็นแค่นางกำนัลต้อยต่ำ ไม่อยากให้ต็อกมันมาเป็นกังวล ฝ่ายของมีชิลก็รู้ว่าที่แผนการฆ่าโซฮวาล้มเหลวเป็นเพราะการกลับมาของมุนโน จึงรู้สึกหวั่นใจว่ามุนโนจะกลับมาดูแลฮาวรัง ซึ่งตอนนี้ตำแหน่งพุงวอลจูหัวหน้าฮาวรังของโฮเจกำลังจะหมดวาระลง ซึ่งต้องมีการคัดเลือกหัวหน้าฮาวรังคนใหม่ ซึ่งมีชิลคิดว่าโพจงน่าจะได้ตำแหน่งนี้มา มีชิลให้ชิลซุกรับตำแหน่งวอนซังแห่งฮาวรังคือเป็นอาจารย์ของเหล่าฮาวรัง ซึ่งมีบทบาทเทียบเท่ากับที่มุนโนเป็นในครั้งก่อน แต่ชิลซุกยังไม่รับปาก
ชิลซุกมาพบโซฮวาแต่โซฮวากลัวถึงกับวิ่งหนี ชิลซุกเลยตัดใจและชิลซุกเลยรับปากรับปากกับมีชิลเืรื่องรับตำแหน่งอาจารย์ของฮาวรัง เมื่อโซฮวานึกถึงเรื่องราวเมื่อครั้งที่ชิลซุกช่วยเหลือตนเองและเคยคิดจะไปใช้ชีวิตกับตนเอง จึงกลับมาและเมื่อชิลซุกออกมาจากการคุยกับมีชิลก็ได้พบกับโซฮวาที่รออยู่และได้คุยกัน ซึ่งต่างก็รู้ดีว่าต่อจากนี้ก็จะต้องอยู่คนละฝ่ายกัน วันที่จัดงานแต่งตั้งการรับตำแหน่งของชิลซุก มุนโนก็มาปรากฏตัว ซึ่งเหล่าฮาวรังฝึกหัดไม่รู้จักมุนโนจึงพยายามขัดขวางแต่ไม่มีใครสามารถทัดทานฝีมือของมุนโนได้ ซึ่งไม่ต้องทำอะไรมากมุนโนก็ปราบทุกคนที่เข้ามาต่อสู้จนราบเป็นหน้ากลอง โพจงไปรายงานมีชิล ต็อกมันและชิลซุกเลยออกมาดู ทุกคนจึงได้รู้ว่าคนคนนี้คือกุกซอนมุนโน ซึ่งที่ลานพิธีก็ยังมีการให้เกียรติแก่มุนโนที่ยังเว้นเก้าอี้ว่างไว้ให้ มุนโนได้คุยกับมีชิลเป็นการส่วนตัวถึงเรื่องที่ผ่านมา ซึ่งมุนโนสงสัยว่ามีชิลจะรู้เห็นในการตายของใต้กอชิลบูและบอกกับมีชิลว่าการประลองเพื่อเลือกพุงวอลจูคนใหม่ เขาจะเป็นผู้รับผิดชอบเอง
ส่วนต็อกมันหลังจากที่ได้พบกันมุนโนก็ได้คุยกับโซฮวาถึงเรื่องของมุนโน ทำให้ได้รู้ว่าโซฮวาพาต็อกมันหนีจากมุนโนไป ซึ่งจริงๆ แล้วโซฮวาไม่ต้องการให้ต็อกมันมาเกี่ยวข้องกับเรื่องราชบัลลังค์อีก เพราะในอดีตมุนโนหมายมั่นว่าจะให้พีดามกับต็อกมันได้แต่งงานกัน และให้พีดามขึ้นครองราชย์ ซึ่งโซฮวาไม่ต้องการเช่นนั้นจึงพาต็อกมันหนีไป โซฮวาไม่ได้บอกต็อกมันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ต็อกมันได้คุยกับมุนโน ซึ่งพอมุนโนรู้ความตั้งใจของต็อกมันว่าจะขึ้นเป็นกษัตริย์ด้วยตนเอง ก็ไม่เห็นด้วยกับความคิดนั้นเพราะคิดว่าองค์หญิงจะไม่สามารถที่จะสานฝันเรื่องการรวมสามแผ่นดินได้ และบอกว่าจะไม่ช่วยต็อกมัน
ฮาวรังทุกคนทราบข่าวการประลองเพื่อหาพุงวอลจู ซึ่งการประลองจะแบ่งออกเป็นสามส่วน ฮาวรังส่วนใหญ่ก็เห็นว่าโพจงต้องเป็นฝ่ายชนะแน่นอนเพราะไม่เคยประลองและแพ้ใคร ฝ่ายอัลชอนรังก็บอกว่าสองคนไม่เคยประลองกันก็คงต้องรอดูก่อนที่จะตัดสิน
โซฮวามาพบมุนโนเพื่อพูดเรื่องของต็อกมันกับพีดาม ที่มุนโนตั้งใจจะให้ทั้งสองแต่งงานกัน ว่าเป็นไปไม่ได้เพราะพีดามเป็นลูกของมีชิล แต่มุนโนยืนยันว่าเป็นชะตาลิขิต แต่ก็ยังหนักใจเรื่องของพีดามว่าพีดามไม่เป็นอย่างที่ตนเองคิด เนื่องจากพีดามใจคอโหดเหี้ยมเพราะตอนเด็กเคยฆ่าคนตายมากมายโดยไม่รู้สึกผิดแม้แต่นิดเดียว เพียงเพราะคนพวกนั้นขโมยหนังสือของเขาไป พีดามมาแอบได้ยินทั้งสองคุยกัน และก็คิดว่าถ้าเกิดว่าตนเองแต่งงานกับองค์หญิงต็อกมัน ตนเองจะได้ครองบัลลังค์หรือไม่? ซึ่งเรื่องนี้ทำให้พีดามครุ่นคิดและคิดว่าจะไปถามมุนโนว่าพ่อแม่ตัวเองคือใคร แต่เอาเข้าจริงก็ไม่ได้ถามออกมา
วันประลองรอบแรกที่จะเลือกหัวหน้าฮาวรังคนใหม่ก็มาถึง มุนโนเรียกฮาวรังทุกคนเข้ามาด่วน และก็เริ่มการประลองข้อแรก ถามว่าระหว่างทางที่เดินมามีฮาวรังแต่งตัวไม่ถูกระเบียบกี่คน ข้อนี้โพจงตอบได้จึงชนะการประลองรอบแรกไปอย่างง่ายดาย หลังจากวันนั้นก็เป็นการประลองรอบที่สองซึ่ง คำถามคือ ความหมายทั้งสามที่แฝงอยู่ในชื่อชิลลาคืออะไร ซึ่งมีเวลาให้หาคำตอบ 3 วัน ซึ่งคำถามนี้เองทำให้มีชิลมีสีหน้าเปลี่ยนไป ทุกคนต่างพยายามขบคิดปัญหาในข้อนี้ ซึ่งต็อกมันก็ช่วยอัลชอนและยูซินในการหาคำตอบ แต่ฝ่ายมีชิลให้โพจงสละสิทธิเพราะแน่ใจว่าไม่มีใครรู้คำตอบ ซึ่งคิดว่ามีเพียงตนเองกับใต้เท้าเซจงเท่านั้นที่รู้ และมั่นใจว่ามุนโนก็ไม่รู้คำตอบที่แท้จริง และบอกว่าหากต็อกมันรู้คำตอบ ก็จะรู้ว่าทำไมจึงไม่สมควรที่จะเปิดเผยมันออกมา
ย้อนไปในสมัยของพระเจ้าจินฮึง เพื่อส่งต่อเจตนารมณ์ของพระเจ้าจินจึงผู้ก่อตั้งชิลลาให้ชนรุ่นหลังได้มีส่วนร่วมในความฝันและสานต่อเจตนารมณ์ พระเจ้าจินฮึงจึงได้มีรับสั่งให้ทำบันทึกประวัติศาสตร์ที่เรียกว่า กุกซา ซึ่งรับผิดชอบโดยใต้เท้ากอซิลบู เมื่อทำเสร็จในวันที่พระเจ้าจินจิ(พ่อของพีดาม)ขึ้นครองราชย์ กุกซาบางส่วนก็ถูกสั่งเผาและเสียหายไปบางส่วน กอซิลบูจึงมาปรึกษากับมีชิลว่าพระเจ้าจินจิ จะไม่สานต่อเจตนารมณ์ของกษัตริย์ และในขณะเดียวกันกับที่พระเจ้าจินจิไม่ยอมแต่งตั้งมีชิลเป็นมเหสี มีชิลจึงทิ้งพีดามลูกชายของตนเอง และร่วมกับเหล่าขุนนางทำรัฐประหารพระเจ้าจินจิ และหนุนพระเจ้าจินพยอง(พ่อของต็อกมัน)ขึ้นครองราชย์ และจากนั้นเหล่าขุนนางก็ปรึกษากันถึงการสานต่อเจตนารมณ์ และรู้ว่ามีชิลต้องการเป็นพระมเหสีและเพื่อให้มีชิลช่วยเหลือฮ่องเต้ที่จะสานต่อเจตนารมณ์นั้น จึงมีการเปิดสภาเพื่อจะแต่งตั้งมีชิลเป็นพระมเหสี แต่พระมเหสีมายากลับมาเสียก่อน มีชิลจึงไม่ได้เป็นพระมเหสี และก็ไม่คิดที่จะสานต่อเจตนารมณ์ในการรวมสามแผ่นดินนั้นอีก
มีชิลได้คุยกับใต้เท้ากอชิลบูทำให้กอชิลบูไม่พอใจ และถามเรื่องในวันที่พระเจ้าจินฮึงตายว่ามีชิลไปทำอะไรอยู่ที่ไหน ซึ่งเหมือนจะรู้ว่ามีชิลพยายามจะฆ่าพระเจ้าจินฮึง ซึ่งก็เป็นความจริงที่มีชิลคิดจะนำยาพิษไปให้พระเจ้าจินฮึงดื่ม แต่ว่าพระเจ้าจินฮึงสิ้นลมหายใจตายก่อนที่มีชิลจะทำ ซึ่ง กุกซา เล่มที่ถูกไฟเผาไปก็ได้มีการทำขึ้นมาใหม่โดยเรียบเรียงโดยใต้เท้าเซจง(สามีมีชิล) หลังจากที่กอชิลบูเสียชีวิตลง(คาดว่าเป็นฝีมือมีชิล) ซึ่งก่อนที่จะเสียชีวิตใต้เท้ากอชิบูก็ได้ฝากจดหมายไปกับมุนโนเพื่อถวายฮ่องเต้
ทุกคนกำลังหาคำตอบเกี่ยวกับความหมายทั้งสามของชิลลา อัลชอนกับยูซินหาข้อมูลในกุกซาเพื่อหาคำตอบ และพบว่ามีกุกซาเล่มหนึ่งที่แตกต่างจากเล่มอื่น ซึ่งต็อกมันก็ได้ไปถามกับฮ่องเต้ก็รู้ว่าเล่มนั้นมีการทำขึ้นมาใหม่โดยใต้เท้าเซจงและขอดูจดหมายที่กอชิลบูส่งมาให้ฮ่องเต้ก่อนตาย และไปหาข้อมูลของกอชิลบูโดยการถามโฮเจและองค์หญิงมานมยองแม่ของยูซิน ได้ทราบว่ากอซิลบูเป็นนักปราชญ์คนหนึ่งที่เชี่ยวชาญหลายอย่าง โดยเฉพาะในด้านอักษร การเขียนอักษรแบบจตุรัสกลไม่ว่าอ่านทิศใดก็จะอ่านได้ความหมายเหมือนกัน และเชี่ยวชาญในการเขียนอักษรจิ๋ว
โพจงและซอกพุมมาหาข้อมูลเพื่อหาคำตอบ แต่ซอลวอนก็มาตามกลับและบอกว่าให้สละสิทธิ์ไม่ต้องหาคำตอบของข้อนี้ ทำให้อัลชอนและยูซินเกิดสงสัยขึ้นมา นำเรื่องไปปรึกษากับองค์หญิงทำให้สงสัยว่าจริงๆ แล้วมีชิลอาจจะรู้คำตอบแต่ไม่สามารถที่จะเปิดเผยได้ องค์หญิง ยูซินและอัลชอนไปที่วัดฮึงนยุนเพื่อไปดูสถานที่ที่ใต้เท้ากอชิลบูเคยจัดทำกุกซา ซึ่งที่สัดยังรักษาอยู่ในสภาพเดิม ก็ได้พบกับอักษรจตุรัสกลที่กอชิลบูเคยทำไว้
พีดามมาถามชาติกำเนิดของตนเองกับมุนโน โดยให้เหตุผลว่าอยากรู้ชาติกำเนิดเพราะตัวเองอยากเป็นฮาวรังเพื่อรับใช้องค์หญิง จะได้รู้ว่าชาติกำเนิดสูงพอที่จะเป็นฮาวรังได้ไหม ในขณะที่ยูซินก็คุยกับแม่ตัวเองถึงอักษรจิ๋วที่กอชิลบูเคยสลักมาให้ในตุ๊กตาไม้ ทำให้นึกอะไรออกพร้อมๆ กับองค์หญิง จึงนำจดหมายที่กอชิลบูเขียนถึงฮ่องเต้มาดูอีกครั้ง ซึ่งแปลได้คำอ่านว่า ซอ ยอพ โด ซอง แปลว่าให้ใส่ใจในซอยอพโด ซึ่งเป็นกริชของพระเจ้าจินฮึง เมื่อนำกริชออกมาดูก็พบว่ามีอักษรจิ๋วเขียนอยู่ที่กริชจริงๆ ซึ่งทั้งสองก็ได้แปลความหมายที่สามของชิลลาออกมาได้ว่า การรวมสามอณาจักร(แพคเจ โกคูรยอ และชิลลา)ให้เป็นหนึ่งเดียว เมื่อถึงวันนัดพบเอาคำตอบของคำถามประลองข้อที่ 2 ยูซินก็เป็นผู้ตอบได้ แต่ไม่ยอมพูดถึงความหมายจริงๆทั้งๆ ที่รู้ ซึ่งมีชิลดูออกว่าทั้งสองคนรู้ความหมายที่แท้จริงแต่ไม่พูดออกมา ซึ่งมุนโนต้องการที่จะบอกเป็นนัยๆ ว่าต็อกมันไม่เหมาะกับการขึ้นครองราชย์เพื่อสานต่อภาระกิจนี้และไม่เห็นด้วยที่ต็อกมันจะเป็นราชินี
การชนะในข้อสองทำให้ยูซินกับฌพจงมีคะแนนคนละหนึ่งเท่ากัน ซึ่งจะต้องประลองกันในส่วนที่สามใครชนะก็จะได้เป็นพุงวอลจูคนต่อไป ซึ่งยูซินก็มุ่งมั่นมากที่จะเป็นพุงวอนจู พีดามนึกถึงเรื่องในอดีต ตอนเด็กๆ ที่มุนโนพาเดินทางไปทั่วและทำแผนที่ ซึ่งบอกกับพีดามว่าทุกอย่างทำเตรียมไว้เพื่อพีดาม และเมื่อพีดามถูกขโมยหนังสือแผนที่ไป พีดามจึงตามไปฆ่าพวกที่ขโมยหนังสือทั้งหมดโดยการใส่ยาพิษลงไปในข้าว ทำให้คนพวกนั้นตายทั้งหมด แต่ไม่ได้รู้สึกผิดทำให้มุนโนเฉยชากับพีดามนับแต่นั้น เมื่อนึกขึ้นได้พีดามจึงไปที่วัดที่มุนโนฝากหนังสือไว้เพื่อไปขอดูหนังสือเหล่านั้น จึงได้รู้ว่าสิ่งที่มุนโนเตรียมการไว้ให้คือการรวบรวมสามอณาจักร และพีดามยังพบข้อความที่เป็นวันเกิดและเวลาตกฟากของอินมยอง(ต็อกมัน)และของฮยองจงซึ่งเป็นชื่อตอนที่พีดามเกิดครั้งที่ยังเป็นองค์ชาย พีดามไม่รู้ว่าอินมยองคือใคร ก็ได้แต่สงสัยและจำวันเกิดนั้นมา แต่ก็แน่ใจว่าอีกอันเป็นวันเกิดของตนเองแน่นอน
ด้วยความอยากรู้และสงสัย จึงนำดอกไม้มาให้ต็อกมันและบอกว่าเอามาให้วันเกิด จึงทำให้รู้ว่า วันเดือนปีเกิดที่ตนเองเห็นที่เป็นของอินมยองคือวันเดือนปีเกิดของต็อกมันกับตนเอง พีดามจึงวางแผนให้องค์หญิงพาตนเองเข้าไปยังห้องเก็บบันทึกของชิลลา เพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติม เมื่อเข้าไปอ่านบันทึกสมัยพระเจ้าจินจิจึงได้รู้ว่าวันเดือนปีเกิดของตนเองนั้น ตรงกับวันที่ฮยองจองโอรสของพระเจ้าจินจิกับมีชิลประสูติ ทำให้รู้ว่าตนเองเป็นลูกของพระเจ้าจินจิกับมีชิล ซอลวอนที่สงสัยพีดามและตามมา หลังจากพีดามออกไปจึงเข้ามาเปิดสมุดบันทึกเล่มที่พีดามเปิดดู ตอนออกมาจากห้องเก็บบันทึกพีดามก็ได้พบกับมีชิลและได้สนทนากับมีชิล ว่ามุนโนเคยบอกว่า ตนเองเป็นคนไม่ดี ไม่เห็นใจคนอื่น ฆ่าคนง่ายเหมือนมีชิลและเวลาที่เศร้าจะยิ้มออกมาเหมือนมีชิล หลังจากที่ได้สนทนากับพีดาม มีชิลก็คงพอจะรู้ว่าพีดามน่าจะเป็นลูกของตนเองกับพระเจ้าจินจิ
มุนโนโกรธมากที่พีดามไปที่วัดและไปดูหนังสือแผนที่ พีดามบอกกับมุนโนว่าจะเข้าร่วมประลองเพื่อคัดเลือกพุงวอลจูในวันพรุ่งนี้ มุนโนบอกว่าถ้าไปก็จะตัดออกจากการเป็นศิษย์ พีดามก็เลยบอกว่ามุนโนไม่เคยรับเป็นศิษย์แล้วจะตัดออกจากการเป็นศิษย์ได้อย่างไร ตอนนี้มีดราม่าเล็กน้อยระหว่างมุนโนกับพีดาม เพราะตั้งแต่พีดามฆ่าคนตายครั้งนั้น มุนโนก็ไม่สนใจพีดามและไม่ได้ให้ความรักความอบอุ่นกับพีดามอีกเลย พีดามเหมือนเด็กมีปัญหานะเนี่ย
พีดามมาบอกกับองค์หญิงว่าองค์หญิงจะสมปรารถนาการประลองในวันรุ่งขึ้น ยูซินจะเป็นฝ่ายชนะ ถึงวันประลอง ชิลซุกมาเป็นกรรมการตัดสิน และมีการแบ่งสายการต่อสู้ของฮาวรัง ในขณะนั้นพีดามก็ปรากฏตัวพร้อมกับขอเข้าประลองในฐานะศิษย์ของมุนโน ซึ่งตอนแรกก็มีคนคัดค้านและเกิดการประมือของพีดามกับฮาวรังคนหนึ่งจนฮาวรังคนนั้นได้รับบาดเจ็บ พีดามเลยได้เข้าร่วมในการประลอง ซึ่งมุนโนก็ยอมรับว่ามุนโนเป็นศิษย์ของตนเอง ระหว่างนั้นพีดามก็กวนฝ่ายตรงข้ามไปทั่ว พีดามบอกกับต็อกมันว่าสิ่งที่ต็อกมันต้องการจะให้ยูชินรังเป็นพุงวอลจูเขาจะเป็นคนทำให้องค์หญิงสมหวังเอง
การประลองก็เริ่มขึ้น ในขณะที่องค์ชายชุนชู(ลูกขององค์หญิงชอนมยองพี่สาวของต็อกมัน)เดินทางจากเมืองสุยมาที่เมืองหลวงแต่การเดินทางล่าช้าเพราะชุนชูขี่ม้าไม่เป็น และแวะพักระหว่างทางบ่อย แดนัมโบ(ที่เคยฆ่าองค์หญิงชอนมยอง)เป็นผู้ไปรับชุนชูกลับวัง ซึ่งชุนชูดูเป็นคนที่อ่อนแอและไม่เอาไหนเลยในสายตาของแดนัมโบ เมื่อเดินทางใกล้ถึงเมืองหลวงชุนชูก็ขอเข้าพักในโรงเตี๊ยมและหลบหนีออกไป และมาพบกับจุ๊กบังและถามเรื่องการประลองเพื่อหาพุงวอลจู
การประลองดำเนินไปเรื่อยๆ ซึ่งเหลือผู้เข้าประลองอยู่ 4 คนคือ ยูซิน อัลชอน โพจงและพีดาม ทุกคนต่างได้รับบาดเจ็บทั้งสิ้น พีดามเจ็บที่ข้อเท้า รอบต่อไปยูซินจะประลองกับอัลชอน และพีดามจะต้องประลองกับโพจง ซึ่งสองคู่นี้หากใครชนะก็เข้ามาประลองกันในรอบสุดท้าย ซึ่งแผนของพีดามก็คือเอาชนะโพจงและรู้ว่ายูซินต้องเอาชนะอัลชอนได้ ซึ่งรอบสุดท้ายพีดามกับยูซินต้องประลองกัน พีดามจะอ่อนข้อเพื่อให้ยูซินเป็นฝ่ายชนะในการประลอง และได้เป็นพุงวอลจูคนต่อไป ซึ่งก็เป็นเช่นนั้น ยูซินเอาชนะอัลชอนได้ และพีดามก็ชนะโพจง ซึ่งทำให้โพจงเศร้าใจมาก มีชิลมาปลอบใจว่าสู้ได้ดีแล้ว
เมื่อถึงเวลาประลองรอบสุดท้ายของยูซินกับพีดาม เห็นได้ชัดว่าพีดามพยายามอ่อนให้ยูซิน ทำให้การต่อสู้ไม่สมศักดิ์ศรีของฮาวรังการต่อสู้จึงถูกยุติลง และมีการหารือของคณะกรรมการคือมีชิล มุนโน ชิลซุก ต็อกมันและโฮเจ ว่าจะเอาอย่างไร พีดามถูกตัดสิทธิออกจากการประลอง และให้ยูซินทำการประลองใหม่ โดยชิลซุกเลยเสนอให้ประลองกับตนเอง แค่ให้ยูซินรับเพลงดาบของตัวเองให้ได้ 10 ดาบแล้วยูซินจะได้เป็นพุงวอลจูคนต่อไป ซึ่งตอนนั้นยูซินได้รับบาดเจ็บมากแทบจะยืนไม่อยู่ ทุกคนก็เห็นว่ายูซินต้องรับมือไม่ไหวแน่ๆ และต่างเอาใจช่วย แต่ด้วยความมุ่งมั่น อดทน ใจสู้และอึดมาก...ของยูซินทำให้รับเพลงถึงดาบที่ 9 ซึ่งดาบที่ 10 ถูกชิลซุกตีถึงกับสลบไป ทุกคนนับถือในความอึดของยูซินจริงๆ(ตอนนี้ลุ้นมากต้องดูเอง) ซึ่งตอนรับดาบที่ 10 ก่อนล้มลง ยูซินได้แทงถูกชิลซุก ซึ่งถ้าเป็นดาบจริงชิลซุกคงถูกแทงเกือบตาย ชิลซุกจึงยอมรับว่าตนเองแพ้ ยูซินจึงชนะในการประลองทุกคนดีใจมากและได้รับการยอมรับจากเหล่าฮาวรังทั้งหลาย แม้กระทั่งโพจงก็ยังยอมรับในตัวยูซิน หลายๆ คนถึงขนาดหลั่งน้ำตาให้กับชัยชนะนี้
ชุนชูที่หนีออกมาจากที่พักก็มาพบกับจุ๊กบังและหลอกถามเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นว่าใครเป็นใคร และมีความเป็นมาอย่างไรเพื่อให้เข้าในเรื่องราวต่างๆ มากขึ้นโดยเอาเบี้ยมาล่อให้ทุกคนอยากที่จะเล่าเรื่องต่างๆ หลายๆ อย่างให้ตนเองฟัง ด้านแดนัมโบเมื่อชุนชูหายไปก็ไปรายงานมิแชง มิแชงถามว่า ได้ทำตามแผนที่บอกหรือไม่ แดนัมโบทำตามแผนคือไปสารภาพกับองค์ชายชุนชูว่าตนเองเป็นคนฆ่าองค์หญิงชอนมยองแม่ขององค์ชาย แต่องค์ชายชุนชูก็นิ่งเฉยไม่เอาความอะไร ซึ่งสร้างความแปลกใจให้แก่มิแชง เมื่อชุนชูกลับมาที่วังหลวงทุกคนต่างดีใจ โดยเฉพาะต็อกมันที่รีบไปหาชุนชู ซึ่งชุนชูดูเหมือนจะไม่ได้ใส่ใจกับต็อกมันและเหมือนไม่ยอมรับต็อกมันเท่าไหร่ และกลับไปกับแดนัมโบซึ่งเป็นพวกของมีชิล และออกไปเที่ยวนอกวังกับพวกมีชิลตลอด
ด้านมีชิลก็รู้สึกกลัวว่าหลังจากการประลองที่ยูซินจะได้รับการยอมรับจากเหล่าฮาวรังและคนอื่นๆ มุนโนบอกให้พีดามเก็บข้าวของเพื่อออกไปจากเมืองหลวงกับตนเองเพราะไม่มีประโยชน์อะไรที่จะอยู่ต่อไป แต่พีดามไม่ยอมไปและบอกว่าจะไม่ขอติดตามมุนโนอีก พีดามมั่นใจว่าถ้ายูซินกับเขาสู้กันจริงๆ ไม่มีทางที่ยูซินจะชนะได้ แต่มุนโนกลับบอกว่า ไม่แน่ใจว่าพีดามจะเอาชนะยูซินได้หรือไม่ ซึ่งเมื่อพีดามได้พบกับมีชิลมีชิลก็ตอกย้ำว่าความเห็นแก่ตัวและอวดเก่งของพีดามเป็็นเหตุให้เขาไม่ได้รับการยอมรับและเป็นการกระทำของเด็กที่เรียกร้องความสนใจจากพ่อแม่ เมื่อพีดามมาเยี่ยมยูซินก็พบต็อกมันที่มาอยู่ก่อนแล้ว ต็อกมันตำหนิพีดามว่าไม่ควรทำแบบนั้นซึ่งถือว่าเป็นความไม่ภักดีต่อตนเอง ซึ่งในครั้งนี้เองที่ทำให้พีดามเห็นการดูแลและความเป็นห่วงเป็นใยขององค์หญิงและสายตา ขององค์หญิงที่รู้สึกต่อยูซิน ทำให้พีดามก็เศร้าใจไปเล็กน้อย
การแต่งตั้งพุงวอลจูคนใหม่ก็เริ่มขึ้น ซึ่งซอลวอนก็หยิบยกเรื่องที่ยูซินได้ให้ที่ดินของตนเองเพื่อเป็นที่อยู่กับชาวคายาที่อพยพไปและสงสัยว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับขบวนการยาฮเว เพราะยูซินเป็นชาวคายาเต็มตัว ทุกคนรวมถึงองค์หญิงไม่คิดว่าซอลวอนจะหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมา ยูซินได้คุยกับซอลวอนซึ่งซอลวอนก็พูดเป็นนัยๆ ว่าจะต้องมีทางออก
มเหสีมายากลุ้มใจที่ชุนชูออกไปจากวังทุกวัน ซึ่งชุนชูไปอยู่กับมิแชงกินดื่มด้วยกัน และพาไปดูตัวสาวๆ โดยมีสาวๆ มาให้ชุนชูเลือก มุนโนเรียกยูซินมาพบเรื่องการแต่งตั้งพุงวอลจูที่มีปัญหา ซึ่งยูซินก็ยอมรับเรื่องที่ให้ที่อยู่กับชาวคายาโดยสัญญาจะไม่เก็บส่วยเพียงเพราะต้องการความภักดีจากชาวคายา ซึ่งสัญญานั้นเก็บอยู่ที่บ้านของยูซิน ซึ่งซอลวอนก็ให้คนของตนเองที่อยู่ที่นั่นไปขโมยมาให้ เพื่อเป็นหลักฐานในการมัดตัวยูซิน ยูซินมาเพื่อบอกว่าตนเองจะสละสิทธิ์ในตำแหน่งพุงวอลจู ซึ่งคิดว่าฝ่ายมีชิลต้องรับมือกับคนที่ไม่เห็นด้วยที่มีชิลกับซอลวอนพยายามที่จะไม่ให้ยูซินได้ตำแหน่งพุงวอลจู โดยไม่รู้ว่ามีชิลและซอลวอนมีหลักฐานสัญญาเรื่องส่วยเพื่อเอาผิด ว่ายูซินให้ที่ดินทำกินกับพวกยาฮเวโดยไม่เก็บส่วยเท่ากับว่าหนุนหลังพวกนั้นอยู่ซึ่งถือว่าจะเป็นกบฏ ซึ่งยูซินต้องยอมจำนนต่อหลักฐาน ถ้าเปิดเผยออกไปยังไงยูซินก็ไม่ได้รับการยอมรับแน่นอนและมีความผิดฐานกบฏ ซึ่งสิ่งที่มีชิลกับซอลวอนทำก็เพื่อที่จะบีบให้ยูซินรังมาอยู่ฝ่ายตนเอง
เรื่องนี้ทำให้ต็อกมันไม่สบายใจและยูซินเองก็คิดหนัก ต็อกมันจึงบอกกับยูซินว่าให้ส่งตัวซอลจิให้มีชิลและให้บอกว่าเป็นหัวหน้าของพวกยาฮเวเรื่องจะได้จบ ยูซินจะได้ไม่ต้องไปอยู่ฝ่ายมีชิล แต่ยูซินไม่เห็นด้วยเพราะรู้ดีว่าคนที่พวกมีชิลต้องการคือตนเอง ถ้าทำเช่นนั้นมีชิลก็จะฆ่าชาวคายาในข้อหากบฏจนหมด ซึ่งยูซินยอมไม่ได้ และต็อกมันก็ไม่อยากให้ยูชินรังไปจากตนเอง ซึ่งการที่ยูซินจะปกป้องชาวคายาเท่ากับว่าจะต้องทอดทิ้งตนเองไป ซึ่งยูซินได้บอกกับต็อกมันว่าเป็นเส้นทางที่ต็อกมันจะต้องเดินไปตามลำพัง แล้ว
ตอนนั้นมุนโนก็ได้ยินคำสนทนาระหว่างยูซินและต็อกมัน พีดามก็ได้ดูอยู่ห่างๆ ยูซินได้สนทนากับมุนโนยืนยันกับมุนโนว่าจะทำแบบที่พูดกับองค์หญิงจริงๆ ทำให้มุนโนคิดว่าสวรรค์เลือกต็อกมันหรือจริงๆ แล้วอาจจะเป็นยูซิน? องค์หญิงเสียใจเรื่องของยูซิน พีดามเข้ามาปลอบใจองค์หญิง
พีดามลอบไปที่วัดที่เก็บหนังสืออีกครั้ง ก็พบว่าหนังสือนั้นถูกมุนโนเอาไปแล้ว เมื่อพบกับมุนโนอีกครั้งจึงต่อว่ามุนโนเป็นคนเอาหนังสือไปซ่อน ชุนชูยังติดตามมิแชงไปเที่ยว ไปบ่อนการพนันและให้ความสนใจกับโพรยางลูกสาวของโพจง เมื่อไปที่บ่อนการพนันมิแชงก็ให้ชุนชูชนะตลอด ซึ่งพีดามที่เห็นเพราะติดตามมุนโนมา ก็แอบลอบเข้ามาดูมิแชงกับชุนชูเล่นการพนัน ซึ่งพีดามก็ดูออกว่ามิแชงโกงให้ชุนชูชนะทุกตา ซึ่งจริงๆ ชุนชูก็รู้แต่แกล้งไม่รู้ พีดามยังดูลาดเลาอยู่แถวนั้นที่มุนโนเดินทางมา ก็ได้รู้ว่ามุนโนมาเพื่อพบกับยอมจอง ที่เป็นพ่อค้าที่เดินทางไปหลายที่ เพื่อให้ยอมจองช่วยทำแผนที่สามประเทศ ซึ่งมุนโนมาครั้งนี้เพื่อมาบอกว่าจะต้องทำแผนที่เล่มสุดท้ายให้เสร็จ เพราะคนที่เป็นเจ้าของปรากฏตัวแล้ว และจะมอบหนังสือทั้งหมดให้คนนั้น พีดามแอบฟังอยู่จึงรู้ว่าคนที่มุนโนพูดถึงที่จะมอบหนังสือให้คือยูซินรัง
ยูซินมาพบต็อกมันแต่ไม่เข้าไปพบได้แต่ยืนอยู่หน้าตำหนักเป็นเวลานาน และก็แอบไปขบคิด สุดท้ายก็ตัดสินใจไปพบมีชิล นางกำนัลที่พบยูซินมายืนอยู่หน้าตำหนักก็ไปบอกต็อกมัน ต็อกมันเลยตามยูซินออกมา เมื่อยูซินพบกับมีชิล ในขณะที่ต็อกมันก็ตามยูซินมาพอดี ยูซินไม่เห็นเพราะต็อกมันอยู่ข้างหลัง ยูซินคุกเข่าต่อหน้ามีชิลและอ้อนวอนมีชิลให้ไว้ชีวิตตนและชาวคายาและจะยอมเป็นพวกของมีชิล ใช้คำว่า "ปรารถนาที่จะมาพึ่งอ้อมกอดของมีชิล" มีชิลจึงยื่นข้อเสนอว่า เพื่อเป็นการยืนยันความผูกพันที่ยูซินมีต่อมีชิล ขอให้มีชิลแต่งงานกับยองโม หลานสาวของตนเอง(ลูกของฮาจง) ยูซินรับปาก ซึ่งต็อกมันที่ยืนฟังอยู่ถึงกับอึ้ง ทรุด
ต็อกมันเข้าไปคุยกับมีชิลและแสดงความยินดีเรื่องการแต่งงานที่จะเกิดขึ้น มีชิลบอกว่าจะดูแลยูซินเป็นอย่างดี ซึ่งมีชิลก็รู้ดีว่าถึงแม้ยูซินเหมือนจะมาเข้าข้างตนเอง แต่ก็ยากที่จะได้รับความภักดีจากยูซิน ตอนกลับต็อกมันได้เจอกับยูซิน ต็อกมันจะเดินหนี แต่ยูซินก็มาขวางไว้ ทั้งคู่ได้คุยกัน ต็อกมันเหมือนจะตัดพ้อเล็กๆ ว่าไม่มีทางอื่นอีกแล้วหรือ และบอกว่ายูซินเป็นคนที่ทำให้ตนเองตาสว่างขึ้น เพื่อได้ถึงขนาดนี้เพื่อแลกกับความอยู่รอดของชาวคายา ถึงแม้ว่ายูซินจะทำแบบนั้นก็ด้วยเหตุผลที่จะอยู่ช่วยองค์หญิงต่อไป เพื่อที่จะได้ร่วมกันสานฝัน ในการรวบรวมสามอณาจักรเข้าด้วยกัน ตามความคิดของยูซิน คือ ตนเองจะต้องเป็นนักวางแผนและนักรบที่เก่งกล้า ส่วนต็อกมันจะต้องเป็นนักปกครองและนักปฏิรูปที่เก่งกว่าพระเจ้าจินฮึงและมีชิล และเดินไปบนเส้นทางที่จะสานฝันร่วมกัน "ต่อไปนี้เราต้องเดินบนหนทางที่ลำบากมากขึ้น ความเชื่อมั่นในกันและกันของเราสองคนจะถูกทดสอบ"
ตอนนี้ดนตรีเศร้าเชียว ต็อกมันน้ำตาคลอ
ยอมจองกับมุนโนคุยกันเรื่องเขียนหนังสือแผนที่สามแผ่นดินให้เสร็จ และยอมจองพามุนโนออกไป พีดามสะกดรอยตามไป พีดามมาหามุนโนและขอโทษที่ทำให้มุนโนผิดหวังและบอกว่าจะทำทุกอย่างให้ดีขึ้นและตนเองควรจะได้เป็นเจ้าของหนังสือที่มุนโนทำขึ้น แต่มุนโนก็ยังยืนยันคำเดิมที่จะออกเดินทางไปจากเมืองหลวงพร้อมกับพีดาม ซึ่งในสมัยเด็กมุนโนได้บอกกับพีดามไว้ว่า จะต้องเป็นผู้ยิ่งใหญ่กว่ากษัตริย์ คือจะต้องเป็นผู้ที่ได้ปกครองสามแผ่นดิน ทำให้พีดามมุ่งมั่นและก็ฆ่าคนมากมายที่จะรักษาหนังสือเล่มนั้นไว้
ส่วนชุนชูมาที่บ้านของซอนวอลกับมิแชง ซึ่งช่างกำลังแต่งหน้าให้โพรยางลูกสาวของโพจง เพื่อเตรียมการให้ได้พบกับชุนชูและดูชุนชูก็พอใจในตัวโพรยางมาก ฮ่องเต้รู้เรื่องทียูซินจะแต่งงาน แต่พ่อกับแม่ของยูซินก็ยืนยันว่า ถึงแม้จะต้องไปเกี่ยวดองกับใต้เท้าเซจง แต่ความภักดีต่อฮ่องเต้จะไม่เปลี่ยนแปลง เหล่าฮาวรังฝึกหัดมีการพูดถึงการตัดสินใจของยูซินรัง รวมถึงซอลจิกับวอลยาด้วย ซึ่งวอลยาคิดว่าการตัดสินใจครั้งนี้ไม่มีผลอะไรเพราะยังไงก็ช่วยชาวคายาไว้ได้ ต็อกมันและมเหสีมายาเป็นห่วงชุนชูเรื่องที่ออกไปเที่ยวนอกวังบ่อยๆ จนไม่ร่ำเรียนหนังสือ อัลชอนรังเป็นครูในการสอนชุนชู ซึ่งชุนชูก็ดูเหมือนไม่ตั้งใจเรียน ต็อกมันตักเตือนแต่ก็ดูเหมือนจะไม่ได้ผล
จุ๊กบังมาหาโซฮวาและเอาตุ๊กตาแกะสลักชาวตะวันตกมาฝากให้ต็อกมัน โซฮวาเอามาให้ต็อกมัน ต็อกมันถึงกับยิ้มออกทั้งๆ ที่ในใจเศร้ามากมาย น้ำตาไหล และบอกกับโซฮวาว่าตนเองท้อแท้เหลือเกิน พรุ่งนี้ยูซินก็จะแต่งงานกับยองโมแล้ว โซฮวาเข้าไปกอดปลอบใจและร้องไห้ เช้าวันรุ่งขึ้นยูซินเข้าพิธีแต่งงานกับยองโม ยูซินเหม่อลอยตลอดพิธี ในขณะที่ต็อกมันออกไปนอกวังเพื่อดูชาวคายาเก็บเกี่ยวผลผลิต วอลยาบอกว่าในการที่ยูซินทำเพื่อชาวคายา ชาวคายาก็จะยินดีทำเพื่อยูซินทุกอย่าง ขอต็อกมันอย่าได้เป็นกังวล
ในที่สุดมุนโนก็ทำหนังสือแผนที่สามอณาจักรจนเสร็จและเตรียมของเพื่อที่จะเดินทาง พีดามได้แต่ครุ่นคิดเรื่องที่มุนโนจะไม่ยอมมอบหนังสือเหล่านั้นให้กับตน เมื่อมุนโนออกเดินทาง พีดามก็มาขวางมุนโนไว้ และบอกว่าถ้าจะมอบหนังสือนั้นให้กับยูซิน ก็ต้องสังหารตนเองก่อน เพราะตนเองเป็นเจ้าของหนังสือนั้น มุนโนเปรียบพีดามว่าเหมือนกับคมดาบที่ไร้ด้ามจับ หากใครคิดจะใช้จะต้องถูกคมดาบบาดมือ และหวังว่าสักวันคงมีใครที่จะควบคุมได้ แต่ถ้าไม่มี ตนเองจะเป็นคนทำลายคมดาบนั้นเอง พีดามเสียใจกับคำพูดนั้น ถึงกับชี้หน้ามุนโน การต่อสู้ระหว่างอาจารย์และศิษย์จึงเกิดขึ้น ระหว่างการต่อสู้ ยอมจองให้คนมาลอบทำร้ายมุนโน โดยเป่าลูกดอกอาบยาพิษมาโดนที่คอของมุนโน มุนโนทรุดลงทันที พีดามจึงแบกมุนโนเพื่อพาไปหาหมอและทิ้งหนังสือไว้ ยอมจองได้โอกาสก็เลยมาเอาหนังสือนั้นไป
พีดามพยายามจะพามุนโนไปหาหมอ แต่มุนโนบอกว่าไม่ทันแล้วและบอกว่าเพิ่งเข้าใจในตัวพีดาม ก่อนตายได้ให้จดหมายไว้กับพีดาม บอกให้พีดามเข้าร่วมเป็นหน่วยฮาวรัง คอยติดตามยูซินและคอยช่วยเหลือองค์หญิงต็อกมัน แล้วมุนโนก็สิ้นใจ ตอนนี้เศร้า พีดามจัดการฝังศพมุนโนและเดินทางเข้าวังหลวง ในขณะที่กำลังมีการประชุมเหล่าฮาวรังอยู่ และบอกกับองค์หญิงว่ามุนโนได้กลับไปที่เขาแทแบคแล้ว และตนเองกลับมาก็เพื่อช่วยสานต่องานของมุนโนพร้อมทั้งมอบจดหมายที่มุนโนให้ไว้ก่อนตายให้องค์หญิงดู เรื่องที่มุนโนหายไปและให้พีดามมาแทน สร้างความแปลกใจให้กับมีชิล
ชุนชูฝึกเพลงดาบกับยูซินแต่ก็ทำท่าทางไม่แข็งขัน ยูซินพยายามบอกเหตุผลที่ต้องฝึก แต่ชุนชูก็ดูเหมือนจะไม่สนใจ และยังยอกย้อนด้วยเรื่องในอดีตที่ผ่านมา เกี่ยวกับเรื่องที่ยูซินเคยจะได้แต่งงาน
กับองค์หญิงชอนมยอง(แม่ชุนชู) จนมาถึงองค์หญิงต็อกมัน และสุดท้ายจึงมาแต่งงานกับคนในตระกูลของมีชิล และกล่าววาจาดูถูกยูซิน คำพูดของชุนชูเหมือนกับคำพูดของชอนมยอง ที่เคยพูดกับตนเองเมื่อสมัยยังเด็ก ทำให้ชุนชูแปลกใจที่ยูซินไม่โมโหแถมยังยิ้มออกมา
หลังจากที่ยอมจองเอาหนังสือไปก็กลับไปที่ที่พัก นอนเล่นอย่างสบายอารมณ์ พีดามเข้ามาหายอมจองถึงในห้อง ทำให้ยอมจองตกใจมาก พยายามหนี ซึ่งก่อนเข้ามาพีดามฆ่าลูกสมุนของยอมจองด้านนอกหมดแล้ว แต่ด้วยความเจ้าเล่ห์และความฉลาดของยอมจอง ทำให้พีดามไม่ได้ฆ่ายอมจอง และให้พาไปยังที่ซ่อนหนังสือที่ยอมจองเอาไปเก็บไว้ ซึ่งในขณะนั้นชุนชู ที่อยู่ที่นั่นก็ออกหนังสือออกเป็นแผ่นๆ และมาพับลูกบอลและโยนเล่น เมื่อพีดามเห็นก็โกรธมากจะฆ่าชุนชู แต่เห็นว่าชุนชูยังเด็กก็เลยได้แต่ตีเพื่อสั่งสอน จนชุนชูบอกว่าจะเรียงหนังสือกลับคืนให้ พีดามได้รู้จากยอมจองว่าชุนชูคือลูกขององค์หญิงชอนมยอง และบอกว่าที่ให้ดูหนังสือนั่นก็เพราะต้องการทดสอบอะไรบางอย่าง เพราะเขาเชื่อว่า จ้าของหนังสือนั่นไม่ใช่ยูซินแต่เป็นชุนชู
เมื่อพีดามกลับเข้ามาดูชุนชู ก็ต้องแปลกใจว่าชุนชูสามารถที่จะเรียงหน้าของหนังสือได้ถูกต้อง ถึงแม้ว่าทุกหน้าจะถูกฉีกออกจากกันและนำไปพับลูกบอลหมดแล้ว แต่ชุนชูสามารถที่จะจดจำในแต่ละหน้าว่าหน้าไหนเรียงอย่างไร เมื่อทำเสร็จเรียบร้อย พีดามจะฆ่ายอมจอง แต่ด้วยความฉลาดและเจ้าเล่ห์ของยอมจอง ยกเรื่องของมุนโนขึ้นมาพูดแทงใจดำของพีดาม ทำให้พีดามซ้อมยอมจอง ยอมจองบอกว่าให้ไว้ชีวิตตนเองและพีดามขอเหตุผลสามข้อที่ต้องไว้ชีวิต ยอมจองบอกว่าจริงๆ แล้วหนังสือนั่นก็เป็นของตนเองด้วยส่วนหนึ่งและไม่พอใจที่มุนโนจะเอาไปให้กับยูซินและที่สำคัญตนมีสายลับมากมายอยู่ที่ต่างแดน พีดามจะต้องใช้ประโยชน์จากตนเองหากฆ่าเขาสายสัมพันธ์จะสิ้นสุดลง และยอมจองบอกให้พีดามใช้แผนที่นั้นเพื่อปูทางเพื่อเป็นกษัตริย์ในวันข้างหน้า พีดามเลยไว้ชีวิต แต่ก็เอาดาบฟันหน้าของยอมจองให้เกิดรอยบาก เพื่อให้ยอมจองนึกไว้เสมอว่า ถ้าวันใดทรยศหรือหนีพีดามไป ยอมจองจะต้องตาย
ว่าจะเล่าคร่าวๆ แต่ไหนๆ เขียนแล้วก็เอาให้ละเอียดเลยละกัน แต่เอาไว้แค่นี้ก่อนดีกว่า แล้วจะมาเขียนเพิ่มค่ะ ^_^ จำไม่หมดต้องเปิดมาดูเพื่อทวนอีกรอบแล้วพิมพ์
เรื่องนี้สนุกดี มีการวางแผนการชิงไหวชิงพริบกันสุดยอดเลย ดูแล้วลุ้นตอนนี้กำลังออกอากาศอยู่ทางช่อง 3 วันเสาร์ อาทิตย์เวลา 17.45
Cradit: Picture from www.imbc.com & www.hancinema.net
ตัวละครเยอะมากแค่หารูปเอามารวมทำเป็นรูปของแต่ละคนก็เหนื่อบแล้ว 
ขอบคุณที่มาเยี่ยมชม Blog ของ bombik ค่ะ
