ต่อจากตอนที่แล้ว บินเดี่ยวเที่ยวเชียงใหม่(5) : หมู่บ้านทำร่มบ่อสร้าง&ตลาดวโรรส
หลังจากไปทานเค้กกันที่ร้าน Love At First Bite แล้วเราก็มาต่อกันที่ถนนคนเดินแถวๆ ประตูท่าแพ เป็นอีกที่หนึ่งที่มาเชียงใหม่แล้วต้องมาเดินให้ได้ เพราะที่นี่เป็นแหล่งช็อปปิ้งที่น่าเดินมากๆ ถนนคนเดินเชียงใหม่จะมีทั้งวันเสาร์และวันอาทิตย์ แต่จะอยู่คนละที่กัน ถนนคนเดินวันเสาร์จะอยู่ที่ถนนวัวลาย ใกล้ๆ กับประตูเชียงใหม่ ซึ่งถนนวัวลายเป็นถนนสายวัฒนธรรมที่ขึ้นชื่อเรื่องการทำเครื่องเงิน ส่วนถนนคนเดินวันอาทิตย์ จะอยู่ที่ถนนหลังประตูท่าแพเป็นต้นไป ที่บอกว่าเป็นแหล่งช็อปปิ้งที่น่าสนใจก็เพราะว่า ที่นี่มีการกำหนดให้ผู้ที่จะมาขายของบนถนนคนเดิน จะต้องขายสินค้าที่เป็นของพื้นเมืองของเชียงใหม่ หรือเป็นของที่คนขายทำขึ้นมาเองเท่านั้น ดังนั้นของที่มาขายที่ถนนคนเดินจะเป็นของพื้นเมืองและของที่ทำเองที่อาจจะหาซื้อที่อื่นไม่ได้นอกจากที่นี่ ทำให้ถนนคนเดินแห่งนี้มีเสน่ห์มากๆ
ที่ถนนคนเดิน พ่อค้าแม่ค้าจะเริ่มตั้งร้านกันประมาณ 4 โมงเย็น ถ้าไปสักประมาณ 5 โมง กำลังดีแดดร่มลมตก วันนั้นที่ไปก็ถึงประมาณสัก 6 โมงได้ ถ้าเอารถไปจะหาที่จอดรถยากมากๆ กว่าจะได้ที่จอดก็อยู่ไกลบริเวณถนนคนเดินพอสมควร ต้องเดินย้อนกลับมา ผ่านวัดนี้สวยดี
ลวดลายสวยงามมากๆ ถ้ามาเชียงใหม่อีกครั้ง จะมาไหว้พระในเมืองเพราะมีหลายวัดที่อยากไป เพราะที่เมืองเชียงใหม่มีวัดสวยๆ หลายวัดทีเดียว
ประตูท่าแพ เลี้ยวขวาเข้าไปที่ถนนคนเดิน
ถึงแล้ว..ถนนคนเดิน ร้านค้าจะขายอยู่ทั้งสองฝั่ง คนเยอะพอสมควร
เริ่มเดินไปเรื่อยๆ ถ้าเดินแบบซื้อของจริงๆ คงใช้เวลานานกว่าจะเดินครบทั้งเส้น เพราะว่าทุกร้านน่าดูน่าซื้อทั้งนั้น
แค่รายได้จากถนนคนเดินวันอาทิตย์วันเดียว มีเงินสะพัดถึง 20 - 30 ล้านบาท โอ้ว..เป็นไปได้หรือนี่
นอกจากจะมีของขายแล้ว ยังมีเวทีการแสดง และมีศิลปินอิสระต่างๆ มาโชว์การแสดงบนถนนคนเดินแห่งนี้ด้วย
หมวกใยกัญชง ชอบหมวกร้านนี้มากๆ หยิบแล้วหยิบอีก คิดแล้วคิดอีกว่าจะซื้อดีไหม >_< สวยดีแต่ตั้ง 300 กว่าบาท 
เลยคิดหนัก ใครไปเชียงใหม่ซื้อมาเป็นของฝากหน่อยนะ 
แต่ยอมรับว่าไม่เคยเห็นขายที่ไหนมาก่อนจริงๆ ทำมาจากใยกัญชง ซึ่งเป็นพืชที่มีลักษณะเหมือนกับกัญชา แต่กัญชงจะเอาเส้นใยมาทำประโยชน์ เช่น ทำหมวกแบบที่เห็นในภาพ เอ่อ..ข้างๆ มีมะละกอกลับกล้วยมาขายด้วย
โคมไฟหลากหลายแบบ เก๋ดี
กระเป๋า เสื้อ และตุ๊กตา Scary Factory
ตรงนี้เป็นวัด ด้านในก็มีสินค้าพวกของกินขาย
หุ่นชัก
ตุ๊กตาและกระเป๋า น่ารักดีราคาก็ถู๊กถูก
ร้านนี้ขายขลุ่ยผิว เป็นขลุ่ยที่เป่าตามแนวนอน อันนี้น่าจะทำจากไม้ลวก คนขายก็สาธิตการเป่าให้ดูด้วย ถ้าซื้อไปแล้วเป่าไม่เป็นก็มีวิธีการเป่าไว้ให้ นอกจากนี้ก็ยังมี CD ของตนเองขายด้วย
เสียงขลุ่ยผิวนี่เพราะดีนะ นึกถึงหนังจีนตอนเด็กๆ 
คุณลุงคนนี้ชื่อ คุณลุงโก้ สุทธิพร บุญเฉลย เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการเป่าขลุ่ยผิว
พวงกุญแจและของตกแต่งเล็กๆ น้อยๆ Pundai อ้อ! ที่ถนนคนเดิน คนขายของเขาจะจัดแบ่งโซนการแต่งตัวด้วยนะ ต้องแต่งตัวตามโซนและสีที่เขากำหนด เช่นโซนนี้คนขายจะใส่เสื้อพื้นเมืองสีขาว
โคมไฟแบบเมืองเหนือ
ตรงนี้ใครเดินผ่านไปผ่านมาต้องหยุดดูแน่ๆ เพราะเป็นการบรรเลงดนตรีที่คนบรรเลงนั่งต่อแถวยาว และผู้บรรเลงดนตรีเป็นผู้พิการทางสายตา ดูแล้วก็อดไม่ได้ที่จะบริจาคเงินให้กับความสามารถของพวกเขา
แค่เดินแป๊บเดียวได้ของติดไม้ติดมือมาเป็นของฝากหลายอย่าง มี กระเป๋าผ้า ผ้าพันคอสวยๆ ต่างหูไม้ ของที่นี่แต่ละอย่างน่าซื้อมาเป็นของฝากทั้งนั้น ถ้าช็อปเพลินกระเป๋าแฟบแน่ๆ นี่ถ้ามีเวลาเดินอีกหน่อยคงต้องซื้ออะไรมากกว่านี้แน่นอน เสียดายที่ต้องรีบไปเช็คอินเพราะกลัวตกเครื่อง ตั้งใจว่าจะต้องมาเชียงใหม่อีกให้ได้ในเร็วๆ นี้และจะต้องมาเดินถนนคนเดินที่นี่อีกแน่นอน เพราะติดใจมากๆ
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว 2 วันในเมืองเชียงใหม่ได้เที่ยวไม่กี่ที่ แต่ก็ประทับใจ
เชียงใหม่เป็นอีกเมืองท่องเที่ยวที่มีเสน่ห์มากๆ ทั้งวัฒนธรรม ธรรมชาติ และก็ร้านขนมอร่อยๆ ตั้งใจว่าจะไปเชียงใหม่อีกครั้ง คราวนี้จะต้องไปช่วงที่อากาศเย็นๆ จะได้บรรยากาศ ^_^ ครั้งนี้ต้องบายๆ เชียงใหม่ไปก่อนแล้ว ไปขึ้นเครื่องกลับเที่ยวบิน 20.15 น. เจอพลอย เฌอมาลย์ บนเครื่องด้วย นั่งแถวติดกัน สวยดี สวยกว่าใน TV อีก อิอิ
เว็บไซต์ถนนคนเดินเชียงใหม่ cnxwalkingstreet.com
เว็บไซต์รวมร้านค้าที่ขายของบนถนนคนเดินเชียงใหม่ guidechiangmai.net
ขอบคุณที่มาเยี่ยมชม Blog ของ bombik ค่ะ
