พาเที่ยววังน้ำเขียวตอนที่ 2 ดูขั้นตอนการผลิตไวน์และชิมไวน์ที่วิลเลจฟาร์ม
ต่อจากตอนที่แล้ว พาไปสูดโอโซนที่สวิตเซอร์แลนด์แดนอีสาน:วังน้ำเขียว(1) ออกจากวังน้ำเขียวฟาร์มย้อนกลับมาทางเดิมเพื่อออกสู่ถนนเส้นหลัก 304
วิวระหว่างทาง
เคยรู้มาว่าชื่อวังน้ำเขียวมาจาก พื้นที่ที่เต็มไปด้วยสีเขียว จนมองไปในน้ำเห็นแต่เงาสะท้อนของต้นไม้ที่เป็นสีเขียว เลยได้ชื่อว่าวังน้ำเขียว
สวยดี นี่ขนาดบ่ายแก่ๆ แล้วยังมีหมอกอยู่เลย
ระหว่างทางก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ
มีปั๊มน้ำมันเล็กๆ แบบนี้อยู่ริมทาง
ท้องฟ้าตอนบ่ายแก่ๆ ออกจากตำบลไทยสามัคคีเข้าสู่ถนนหลักสาย 304 U-Turn รถแล้ว U-Turn รถอีกรอบกลับมาฝั่งเดิม เพราะทางเข้าวิลเลจฟาร์ม อยู่ก่อนถึงทางเข้าตำบลไทยสามัคคีห่างกันไม่ไกล ตอนแรกไม่ได้แวะเนื่องจากตอนนั้นเที่ยงกว่าแล้ว เลยต้องไปทานข้าวก่อน
ดอกไม้สีส้มๆ แบบนี้เห็นได้ทั่วไปที่วังน้ำเขียว นิยมปลูกกันมาก มันชื่อว่า พวงโกเมน สีส้มแปร๊ด ลักษณะเป็นพวงๆ ห้อยลงมาสวยดี จะออกดอกเยอะตอนช่วงหน้าฝน ดูลักษณะดอกแล้วคล้ายๆ ดอกแค และก็คล้ายๆ ดอกทองกวาวด้วย สีก็เหมือน เพียงแต่ว่าพวงโกเมนจะเป็นไม้เลื้อย
ถนนทางไปวิลเลจฟาร์ม เป็นถนนเล็กๆ แค่รถที่เราไปก็วิ่งเต็มถนนแล้ว โชคดีที่ไม่มีรถสวนมา
วิวด้านหน้าวิลเลจฟาร์ม ได้อารมณ์คันทรี่ 
ถนนทางที่เข้ามา ยังนึกว่าเอ๊ะ! นี่ทางไปวิลเลจฟาร์มหรอเนี่ย
ป้ายบอกทาง ถ้าเป็นรถเล็กขับเข้าไปได้เลย แต่รถเราเป็นบัสก็เลยต้องจอดและเดินเข้าไป ไม่ไกล
ด้านบนที่เห็นตรงล้อเกวียน จะเป็นบ่อน้ำ ไม่รู้ว่ามีไว้ทำอะไร
บรรยากาศด้านหน้า
ที่เห็นที่มีล้อเกวียนอยู่ด้านบน ด้านล่างคือโรงบ่มเบียร์ เดี๋ยวเราจะลงไปดูกัน
มีไร่องุ่นด้วย แต่ตอนนี้ตัดไปหมดแล้ว ที่นี่จะมีไร่องุ่นเล็กๆ ไว้โชว์ แต่ไร่องุ่นที่นำมาทำไวน์จะอยู่ถัดเข้าไปอีก จะเป็นระบบปิด ไม่ได้เปิดให้เข้าชม
ด้านนี้ทำให้รู้ว่า วิลเลจฟาร์มอยู่ในที่สูงเหมือนกัน มองเห็นวิวได้ไกล
ทางเดินด้านหลัง ด้านซ้ายจะเป็นร้านอาหาร
ที่นี่มีที่พักด้วย ที่เห็นด้านในจะเป็นที่พักวิลเลจฟาร์ม&ไวน์เนอรี่
ถังที่คั้นน้ำองุ่นแบบโบราณ ที่เอาองุ่นใส่เข้าไป แล้วให้คนลงไปใช้เท้าเหยียบ อย่างที่เห็นสาวๆ ลงไปเต้นเหยียบองุ่นในโฆษณานั่นแหละ ซึ่งการใช้เท้าเหยียบแบบนี้ในต่างประเทศบางที่ก็ยังใช้วิธีการนี้อยู่
หินมรกต 
บ่อน้ำ คลาสิกดี แต่เอาไว้โชว์เท่านั้น บ่อไม่ลึก
บ่อน้ำอีกสักภาพ
อันนี้ก็เป็นเครื่องคั้นน้ำองุ่นอีกเช่นกัน
ประวัติการทำไวน์ของที่นี่
ไวน์ของวิลเลจฟาร์มจะใช้เชื่อว่า Chateau Des Brumes ชาโต้เดอบลูมส์
โรงบ่มไวน์จะเป็นคล้ายๆ ห้องใต้ดิน ด้านในจะเย็นมาเพราะมีเครื่องปรับอากาศด้วย
ปกติจะไม่ได้เปิดให้เข้าชมโดยทั่วไป เราไปเป็นหมู่คณะมีวิทยากรบรรยายเรื่องการทำไวน์แต่ละขั้นตอน ที่เห็นในภาพเป็นเครื่องคั้นน้ำองุ่น เมื่อเก็บองุ่นมาทั้งหมดแล้ว จะต้องคั้นน้ำให้เสร็จภายในคืนเดียว องุ่นที่ใช้จะเป็นองุ่นที่ใช้สำหรับทำไวน์โดยเฉพาะ ไม่ใช่องุ่นที่ไว้ใช้รับประทานสด ดังนั้นที่นี่จึงไม่มีองุ่นสดขาย แต่ก็มีผู้ที่ทำไวน์บางเจ้าที่ใช้องุ่นทานสดกับองุ่นที่ทำไวน์ผสมกัน คือ สยามไวน์เนอรี่
ภายในห้อง ด้านขวาที่เห็นจะเป็นถังเก็บไวน์ มีการควบคุมอุณหภูมิความดันและปัจจัยต่างๆ ในการทำไวน์ให้เหมาะสม ที่นี่เป็น 1 ใน 7 รายของไทยที่ผลิตไวน์ ได้แก่
- ชาโต้เดอเลย (Chateau de Loei) อยู่จังหวัดเลยเป็นเจ้าแรกที่ผลิตไวน์
- พีบี วัลเลย์ เขาใหญ่ ไวน์เนอรี่ (PB Valley Khao Yai Winery) อยู่ที่ปากช่อง
- ชาโต้เดอชาละวัน (Chateau de Shala One) อยู่จังหวัดพิจิตร ที่เป็นของเสธ.สนั่น
- กรานมอนเต้ (GranMonte) อยู่ที่ปากช่อง
- ชาโต้เดอบรูมส์ (Chateau des Brumes) คือที่นี่ วิลเลจฟาร์ม อ.วังน้ำเขียว
- สยามไวน์เนอรี่ (Siam Winery) อยู่ที่สมุทรสาคร แก่งคอย หัวหิน
- แม่จันวัลเลย์ (
เคยไปมาแล้ว 3 ที่คือ PB Valley Khao Yai Winery, GranMonte และ Chateau des Brumes(ที่นี่)
ถังใบใหญ่ ที่เห็นเป็นถังเปล่า
ไวน์ที่บรรจุขวดแล้ว
Lab ควบคุมคุณภาพไวน์ จะทำการทดสอบคุณภาพของไวน์ให้ได้ตามมาตรฐาน
ห้องนี้เป็นห้องบ่มไวน์ จะใส่ไว้ในถังไม้โอ๊ค ไวน์ในห้องนี้ทั้งหมดมีมูลค่านับสิบๆ ล้าน ถังที่บ่มไวน์ถ้าหมดอายุการใช้งานแล้ว ยังสามารถนำไปขายได้ใบละเป็นหมื่น โอ้ว ถังไวน์เปล่าๆ ใบละเป็นหมื่น!!
ที่นี่ส่งขายไปยังต่างประเทศด้วย ยังสงสัยว่าปริมาณเท่าที่เห็นส่งขายพอหรอ เพราะดูแล้วถังใส่ไวน์ก็มีไม่มาก ปีหนึ่งทำครั้งเดียว แต่จริงๆ เพียงพอที่จะขายในประเทศและส่งออกไปยังต่างประเทศด้วย
ประตู น่าจะเป็นประตูสำหรับลำเลียงของ
เครื่องแยกเมล็ดกับกากองุ่นหลังจากที่คั้นน้ำแล้ว กากองุ่นก็นำไปทำแยมองุ่น
หลังจากฟังบรรยายจบก็ออกมาชิมน้ำองุ่น ชิมไวน์ และผลิตภัณฑ์อื่นๆ และเลือกซื้อสินค้า
น้ำองุ่น
แยมองุ่น
ไวน์มี 2 อย่างให้ชิม
มาแล้วก็ต้องชิม บอกไม่ได้ว่าอร่อยไหม เพราะไม่ใช่คอไวน์ สรุปแล้วไม่ได้ซื้ออะไรติดมือกลับมาเลย มีพี่ที่ไปด้วยซื้อโลชั่นทาผิวมาด้วย หอมดีชอบ เสียดายที่ไม่เห็นไม่งั้นได้ซื้อแน่ๆ
เห็นรถเราจอดรออยู่ตรงโน้น.. ออกจากวิลเลจฟาร์มมุ่งหน้าไปที่บ้านวังน้ำเขียวลอร์ดซึ่งเป็นที่พักของเรา ออกไปที่ถนนเส้น 304 แล้ว U-Turn แล้วเลี้ยวตรงทางไปเขาแผงม้า
สองข้างทางเขียวชอุ่ม
ตามความคิดเรา พื้นที่ทางฝั่งนี้ดูสวยกว่าอีกด้านที่เพิ่งไปมา เพราะว่าด้านนี้ดูพื้นที่เล่นระดับ
มองเห็นเป็นที่ราบและเนินสูงต่ำ สวยดี
มองไปทางไหนก็เขียวสบายตาไปหมด มีหมอกจางๆ ลง อากาศดีมากๆ สมกับเป็นแหล่งโอโซนอันดับ 7 ของโลก
มีรีสอร์ทเป็นระยะๆ
ถึงแล้วที่พักของเรา บ้านวังน้ำเขียวลอดจ์ เราพักที่นี่กัน 1 คืน
ห้องพักของเรา บ้านชมสวน 8 เตียงนุ่มดี นอนสบายมากๆ ไว้จะมารีวิวที่พักแบบเต็มๆ อีกทีนะคะ
ที่นี่มีสระว่ายน้ำด้วย บรรยากาศดีมากๆ
หลังจากเข้าที่พัก ทำกิจกรรมเรียกเหงื่อไปแล้ว ก็ได้เวลาอาหารเย็น เราออกไปทานที่ครัวอิ่มสุข ที่รีวิวไว้แล้วที่ พากิน ร้านครัวอิ่มสุข ร้านบรรยากาศดี @ วังน้ำเขียว ที่นี่วิวสวยมาก โรแมนติก
เป็นร้านอาหารที่บรรยากาศดีจริงๆ มาวังน้ำเขียวแนะนำที่นี่เลย อาหารรสชาติก็ใช้ได้
หลังจากทานอาหารเย็นแล้วก็กลับมาทำกิจกรรมวิชาการกัน จากนั้นก็แยกย้ายกันเข้าที่พัก Goodnight สำหรับค่ำคืนนี้ที่วังน้ำเขียว อากาศเย็นสบายมากๆ
เช้าวันรุ่งขึ้นจะพาไปสวนสุชาดา ไปไหว้พระหลวงพ่อโตกัน ที่อุทยานสมเด็จประพุทธาจารย์โตพรหมรังสี จากนั้นไปทานข้าวและชมวิวสวยๆ ของเขื่อนลำตะคองที่ร้านสวนเมืองพร แวะทานกาแฟที่ Primo Posto และแวะซื้อนมและผักปลอดสารที่ร้าน Daily Home ค่ะ ติดตามตอนต่อไปนะคะ ^_^
ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมชม Blog ของ bombik
